Σχόλια - Γνώμες - Απόψεις

Τετάρτη
30 Ιουλίου
2008

Αρ. Φύλλου 2885

Ίμο και μόδα

Γνωρίζετε τί είναι οι ίμο; Εγώ προσωπικά έμαθα μόνο πριν λίγες μέρες και ομολογώ ξαφνιάστηκα αρκετά. Καταρχήν να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν πρόκειται για μάρκα αναψυκτικού - αυτό τουλάχιστον κατάλαβα εγώ όταν το πρωτοάκουσα- αλλά για ένα εφηβικό ρεύμα που εκφράζεται με ορισμένο στυλ στο ντύσιμο και τη συμπεριφορά και με μια προτίμηση για ένα ορισμένο είδος μουσικής.

Πολλοί αναγνώστες ίσως και να τους είχατε δει σε κάποια εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου πριν μερικούς μήνες... Είχα δει τυχαία μέρος της εκπομπής αλλά δεν είχα δώσει την απαιτούμενη σημασία. Η αλήθεια -εκνευρίστηκα κιόλας- γιατί το μόνο που έβλεπα ήταν αγόρια και κορίτσια με μαύρα ρούχα, μαύρα μάτια (όχι από μπουνιά αλλά από καραμπογιά) και το σήμα κατατεθέν, ασύμμετρα κουρεμένο μαλλί με μια γιγαντιαία φράντζα που έκρυβε το μισό πρόσωπο.

Εμένα τουλάχιστον μου φάνηκαν αρκετά ...θλιμμένα άτομα και τελικά έμαθα μετά από έρευνες που έκανα ότι η ονομασία τους προέρχεται από το emotional δηλαδή συναισθηματικός! Όντως υπάρχει μια μελαγχολία που εκφράζεται σαν στοιχείο απόρριψης, αντίδρασης... Μάλιστα έχουν και μια τάση προς τη θανατολαγνεία που παραπέμπει στην Αθηναϊκή Σχολή του 19ου αιώνα ("Θέλω ψυχήν ημιθανή, ψυχήν καταβληθείσα...").

Τελικά δεν ήταν μόνο η εκπομπή της Τατιάνας Στεφανίδου που τους είχε προσκαλέσει. Ο Δημήτρης Γιατζόγλου στην καθημερινή εκπομπή "24 ώρες ΣΚΑΪ" είχε ένα σύντομο αλλά περιεκτικό ρεπορτάζ με τους Emo, με αφορμή ένα επεισόδιο στη Γλυφάδα όταν καμμιά εικοσαριά "τρέντηδες" πλάκωσαν δύο ανυπεράσπιστους "ίμο". (Οι "τρέντι" είναι οι πιτσιρικάδες που ακολουθούν πιστά τη μόδα).

Επίσης ο Τέρενς Κουίκ είχε προσκαλέσει δύο ίμο οι οποίοι τελευταία στιγμή το ακύρωσαν. Φυσικά πλάτη θα δείχνανε γιατί ήταν μαθητές λυκείου... Μα κι αυτό δεν χρειαζόταν έτσι κι αλλιώς! Αρκεί να τραβούσαν την φράντζα-κουρτίνα και το πρόσωπό τους θα κρυβόταν εντελώς!!!

Εφηβικό ρεύμα λοιπόν στην Ελλάδα του 2000! Μια ...μόδα θα έλεγα "άγουρων" πλασμάτων, αμάθητα στην δουλειά και ταλαιπωρία που βλέπουν με δυσπιστία τον "κανονικό" κόσμο. Μια νεολαία που θέλει να δώσει το δικό της στίγμα σε αυτή τη ζωή και να περάσει το δικό της μήνυμα. Ναι είναι νέα μόδα αυτή, όσο κι αν αυτοί χτυπιούνται στα πατώματα για το αντίθετο. Θέλουν να δείξουν την αντίδρασή τους, λένε οι ίδιοι, για την κοινωνία.

Αλλά αυτή η φράντζα, που κλείνει το ένα μάτι!!! Λέει, κρύβουν το ένα μάτι για να βλέπουν τα μισά πράγματα της κοινωνίας και να στεναχωριούνται λιγότερο. Και τί καταλαβαίνουν δηλαδή, είναι τρόπος αυτός για να φτιάξουν την κοινωνία; Ή απλά συμβιβάστηκαν να κλείσουν τα μάτια και να γίνουν παθητικοί δέκτες της;

Oι νέοι θα πρέπει να είναι ανήσυχοι, δημιουργικοί, εργατικοί, με ελπίδες, οράματα... Μόνο με μια τέτοια νεολαία έχει ελπίδες αυτός ο κόσμος!

Κάθε εποχή έχει τη μόδα της! Δεκτή και σεβαστή! Αλλά μόδα στο ντύσιμο, στα παπούτσια... Μόδα στην εξωτερική εμφάνιση αλλά όχι στον ψυχικό κόσμο, στην προσωπικότητα. Η προσωπικότητα κάθε ανθρώπου δεν μπαίνει σε καλούπια. Κάθε άνθρωπος είναι ανεξάρτητος, ελεύθερος... Δεν μπορείς να φορέσεις ένα θλιμμένο πρόσωπο και να κυκλοφορείς! Αυτό είναι αλλοίωση... Και ένας άνθρωπος αλλοιωμένος είναι σίγουρο ότι δεν προσφέρει στην κοινωνία μέσα στην οποία ζει.

Οι ίμο δεν έχουν καμία πολιτική τάση, δεν ταυτίζονται με εξουσίες, με ιδεολογικές θέσεις, προτιμούν τη σιωπή μιας και δεν έχουν τίποτα απολύτως να πουν και να εκφράσουν πέρα από τα μπογιατισμένα μαύρα δάκρυα. Δεν επαναστατούν απέναντι σε τίποτα, δεν ενδιαφέρονται για τίποτα άλλο πέρα από τη θλίψη τους, ίσως επειδή έτσι προτιμούν να είναι τα πράγματα, προκειμένου να μπορούν να θλίβονται. Παιδιά χωρίς άποψη, χωρίς στήριξη αυτού που κάνουν, χωρίς τίποτα. Οι απαντήσεις τους περιορίζονται στο «με εξιτάρει», «έτσι την είδα», και τέλος.

Ανοίξτε και το άλλο το μάτι, παιδιά! Χειρότερο είναι να φαντάζεστε από το να βλέπετε! Η λογική του "κλείνω το ένα μάτι για να στεναχωριέμαι λιγότερο", είναι... τρομερή!!!

Κλείνω κι εγώ με τη σειρά μου τα μάτια και σκέφτομαι... Ή μάλλον εύχομαι η μόδα αυτή να μην κρατήσει πολύ... Φοβάμαι μην υιοθετήσει η κόρη μου ή ο γιος μου καμμιά τέτοια εμφάνιση και ύφος θλιμμένο και μοιρολατρικό με κλίση στη θανατοληψία και στη μαυρίλα της ψυχής!!! Τότε τί κάνεις σα γονιός; Πώς αντιδράς σε ένα τέτοιο νεανικό ρεύμα; Εντάξει η μόδα στα ρούχα και στα παπούτσια. Αλλά στην ψυχολογία; στον εσωτερικό κόσμο; στο χαρακτήρα;
Ας ελπίσουμε ότι ...μόδα είναι και θα περάσει και να μην φτάσουμε σε σημείο να λέμε "Παναγιά Παρθένα, έρχονται οι ίμο".

Και επειδή οι οιδήμονες στα ανέκδοτα δεν αφήνουν 'τίποτα να πέσει κάτω' ακούστε μερικά από τα καλύτερά τους για τους ίμο.
- Τί πρέπει να πεις σε ένα παιδί ίμο για να βάλει τα κλάμματα έξω από το "The Mall" ;
Τίποτα.

- Πόσα ίμο χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;
Τρία. Ένα να βάλει την καινούρια και δύο για να γράψουν έναν επικήδειο για την καμμένη.

- Τι παθαίνει ένα ίμο όταν δεν έχει λεφτά για χάμπουγκερ;
Λemoκτονεί

Πίσω στα Σχόλια - Γνώμες - Απόψεις