Γιατί οι Εργατικοί στη ΝΝΟ διάλυσαν το μαγαζί;

Θα μπορούσα να απαντήσω στην παραπάνω ερώτηση με 5 λέξεις μόνο "Ο καυγάς για το πάπλωμα" για να τελειώνουμε, αλλά αφού πρέπει να γεμίσω τον χώρο ας συνεχίσουμε με τις λεπτομέρειες.

Γενικό συμπέρασμα είναι ότι δεν έχει ξαναγίνει αυτό που συμβαίνει σήμερα στη ΝΝΟ, με την Εργατική Κυβέρνηση να πλακώνεται με τον κομματικό μηχανισμό και να απειλείται έκρηξη πολλών μεγατόνων. Αιτία, η πώληση τής βιομηχανίας ηλεκτρικού ρεύματος που υποστηρίζει η κυβέρνηση Ιέμα, αλλά διαφωνούν η ηγεσία τού Εργατικού Κόμματος, τα συνδικάτα και οι πολίτες.

Η κυβέρνηση δια στόματος Μόρις Ιέμα και Μάικλ Κώστα λέει ότι έχει εκλεγεί από τον λαό και δικαιούται να αποφασίσει την ιδιωτικοποίηση, ενώ δεν ζήτησε την έγκριση των ψηφοφόρων στις τελευταίες εκλογές για μια τόσο σημαντική απόφαση. Εξάλλου, χωρίς την οικονομική και πρακτική βοήθεια τού Εργατικού Κόμματος και των συνδικάτων, ο κ. Ιέμα δεν θα ήταν πρέμιερ και ειδικά οι τροτσκιστές δεν θα μπορούσαν να εκλέξουν τον κ. Κώστα ούτε βουλευτή.

Δεν γνωρίζω γιατί τόσο πείσμα κυρίως από τον κ. Ιέμα και τον κ. Κώστα να πουλήσουν την βιομηχανία ηλεκτρικού ρεύματος στους βαρόνους, έστω προκαλώντας διάσπαση στο κόμμα που τούς ανέδειξε. Ομως έχει γραφεί επανειλημμένα ότι ο κ. Κώστα θα δεν θα είναι υποψήφιος στις επόμενες εκλογές και πιθανόν ο κ. Ιέμα που θέλει να διαθέσει περισσότερο χρόνο για την οικογένειά του.

Οι ίδιοι, πάντως, λένε ότι πρέπει να πουλήσουν την βιομηχανία ηλεκτρισμού για να φτιάξουν με τα χρήματα που θα εισπράξουν νοσοκομεία, σχολεία, δρόμους, μετρό και δεν συμμαζεύεται. Ο κοσμάκης, όμως, φοβάται ότι οι ιδιώτες που θα αγοράσουν το ηλεκτρικό ρεύμα θα αυξήσουν τις τιμές και τα συνδικάτα φοβούνται ότι θα απολυθούν εκατοντάδες μέλη τους, ενώ το Εργατικό Κόμμα φοβάται το πολιτικό κόστος από την ιδιωτικοποίηση.

Ο κ. Ιέμα και ο κ. Κώστα μάς διαβεβαιώνουν, όπως οι πολιτικοί σε όλο τον κόσμο, ότι τα μονοπώλια και ολιγοπώλια είναι φιλανθρωπικοί οργανισμοί που ενισχύουν οικονομικά τα κόμματα εξουσίας και επενδύουν τα χρήματά τους για δίχως κέρδος κέρατα.

Οπως ο φιλάνθρωπος και μεγάλος ευεργέτης τού Λίμπεραλ Πάρτι, Ρίτσαρντ Πρατ, ο τέταρτος πιο πλούσιος άνθρωπος τής Αυστραλίας, που κινδυνεύει να πάει στη φυλακή επειδή συνομώτησε με ανταγωνιστές του να γδύσουν τους πελάτες τους και έγινε τσακωτός να κάνει ψευδή δήλωση.

Ο κ. Κώστα, λοιπόν, θέλει να πιστέψουν τα συνδικάτα, το Κόμμα του και εμείς οι αφελείς ιδιώτες ότι οι κολοσσοί (αφού μόνο κολοσσοί έχουν τα πολλά δισεκατομμύρια που χρειάζονται) θα αγοράσουν την βιομηχανία ηλεκτρικού ρεύματος, θα δαπανήσουν μερικά δισεκατομμύρια δολάρια ακόμη για σύγχρονο εξοπλισμό, αλλά δεν θα αυξήσουν τις τιμές τού ρεύματος, ούτε θα απολύσουν υπαλλήλους για λόγους οικονομίας, επειδή δεν τους ενδιαφέρουν τα κέρδη!

Μα, αν είναι έτσι τα πράγματα γιατί ο Σύλλογος Εμποροβιομηχάνων έδωσε εντολή στους Λίμπεραλ τής ΝΝΟ να ψηφίσουν τον Εργατικό νόμο για την ιδιωτικοποίηση; Φιλανθρωπικός σύλλογος είναι και αυτός;
Γεννάται, λοιπόν, το ερώτημα γιατί η κυβέρνηση Ιέμα έφτασε στο σημείο τού ξεπουλήματος για να κτίσει σχολεία και νοσοκομεία; Εδώ θα στραφούμε στον προηγούμενο πρέμιερ Μπομπ Καρ, που τουλάχιστον είχε το ύφος ηγέτη, αλλά και την ευφυία να... την κάνει όταν αντιλήφθηκε ότι άρχιζαν τα δύσκολα και άφησε τον κ. Ιέμα να βγάλει τα κάστανα από τα κάρβουνα.

Η κυβέρνηση Καρ κατασπάραξε τις παχιές αγελάδες στις ημέρες ευημερίας χωρίς να κάνει έργα υποδομής και όταν ήρθαν οι ισχνές αγελάδες η κυβέρνηση Ιέμα δεν έχει χρήματα ούτε να πληρώσει τους αστυνομικούς και πυροσβέστες...

Εκείνο που έχει σημασία είναι ότι οι πολιτικοί ξεπουλούν τις κερδοφόρες επιχειρήσεις στους κροίσους που τους χρηματοδοτούν και στο τέλος τα μόνα εισοδήματα που θα έχουν οι κυβερνήσεις για τις δημόσιες υπηρεσίες, τις συντάξεις, επιδόματα, χορηγίες κλπ. θα είναι οι μεγάλοι φόροι των παιδιών και εγγονιών μας που θα πρέπει να πληρώσουν αδρά τις αμαρτίες των πουλημένων.

Οι ανεγκέφαλοι νεοφιλελεύθεροι ''οικονομικοί ορθολογιστές'' που κυβερνούν τα τελευταία 20 ― 25 χρόνια την Αυστραλία έχουν κυριολεκτικά δωρίσει στους βαρόνους χρυσοφόρες δημόσιες επιχειρήσεις και τις δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια ετήσια κέρδη νέμονται τώρα οι αετονύχηδες, αντί να επενδύονται στο μέλλον τής χώρας.

* Τόνι Αμποτ

Με τον πρώην Λίμπεραλ υπουργό, Τόνι Αμποτ, δεν συμφωνούμε συχνά, αλλά σήμερα θα χειροκροτήσουμε την πρότασή του σε βιβλίο για κατάργηση των πολιτειών. Οι πολιτείες στην Αυστραλία μας κοστίζουν πολλά δισεκατομμύρια δολάρια σε μισθούς αρχόσχολων βουλευτών και γερουσιαστών σε κοινοβούλια, σε υπουργικά συμβούλια, σε κυβερνήτες και γραφειοκρατίες που είναι τροχοπέδη στην λειτουργία και πρόοδο τού έθνους. Οσο πιο γρήγορα τις ξεφορτωθούμε, τόσο το καλύτερο.

* Ολοκαυτώματα

Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει για αντισημιτισμό τον Ιουδαίο Γκιντεόν Λέβι που κρίνει σκληρά την πολεμοκαπηλία τού Ισραήλ και επειδή θέλω να προλάβω τον χαρακτηρισμό τού αντισημίτη θα πω ότι έστω ένας Ιουδαίος αν σκοτώθηκε λόγω θρησκείας ή φυλής είναι έγκλημα κατά τής ανθρωπότητας και ο Χίτλερ ασφαλώς ήταν ένας στυγνός δολοφόνος όχι μόνο Ιουδαίων.

Ομως οι Ιουδαίοι δεν είναι ο μόνος λαός που καταδιώχτηκε, οι γενοκτονίες είναι συνηθισμένο φαινόμενο στην ιστορία τής ανθρωπότητας και λαοί στη Λατινική Αμερική εξαφανίστηκαν όταν εισέβαλαν οι Ευρωπαίοι στις χώρες τους, ενώ κινδύνευσαν με αφανισμό οι Ερυθρόδερμοι στις ΗΠΑ και Καναδά και οι Αβορίγινες στην Αυστραλία. Γενοκτονίες συνεχίζονται σήμερα στην Αφρική, αλλά το μόνο που βλέπουμε χωρίς τελειωμό σε κινηματογραφικά έργα και ντοκιμαντέρ είναι το Ολοκαύτωμα.

Ποτέ για την γενοκτονία των Αρμενίων ή των Ποντίων, ποτέ για τα εκατομμύρια Ρώσων που σκότωσαν οι Γερμανοί και τα εκατομμύρια Κινέζων που εξολόθρευσαν με τον πιο βάρβαρο τρόπο οι Ιάπωνες. Στις αμερικανικές ταινίες οι λευκοί εξολοθρευτές των ερυθρόδερμων παρουσιάζονται σαν ήρωες, αλλά και... θύματα!

Οπως οι απόγονοι των τραγικών θυμάτων του Χίτλερ, που σκοτώνουν ανηλεώς γυναικόπαιδα στην Παλαιστίνη με αεροπλάνα και τανκ με τη δικαιολογία ότι οι Ισραηλίτες είναι θύματα τρομοκρατίας από έναν υποδουλωμένο λαό.

* Καλόο!

Κάθονται δυο φίλοι στο μπαρ και λέει ο ένας:
- Αύριο είναι τα γενέθλια της γυναίκας μου και δεν ξέρω τι να της πάρω, διότι όλα τα έχει και αυτά που δεν έχει τα αγοράζει όποτε θέλει!
Ο φίλος του τότε του λέει:
- Όταν πας σπίτι ξάπλωσε γυμνός στο κρεβάτι και πες της ότι έχει την άδειά σου να κάνει το καλύτερο σεξ για μία ώρα.
Την άλλη μέρα συναντιούνται πάλι στο μπαρ και τον ρωτά ο φίλος του:
- Τι έγινε, ακολούθησες τη συμβουλή μου;
- Ναι, την ακολούθησα, αφού της το είπα μου φίλησε τα πόδια, με ευχαρίστησε και έτρεξε γρήγορα έξω από το σπίτι, λέγοντας πως θα γυρίσει σε μία ώρα!
Και ακόμη ένα:
Σε μία χιονοθύελλα σκοτώθηκαν 50 καπουτσίνοι καλόγεροι και πήγαν στον παράδεισο.
Φωνάζει ο Αγιος Πέτρος:
- Χριστέ μου, έχουν έρθει 50 καπουτσίνοι.
- Δεν με νοιάζει! Όποιος τους παρήγγειλε να τους πληρώσει!

* Μια λέξη κάθε ημέρα

''Βωμός'': Είναι το μέρος που τελούνταν οι θρησκευτικές θυσίες. Συνήθως ήταν λίθινοι και είχαν διάφορα σχήματα. Ως προς το ύψος δεν ξεπερνούσαν το ύψος του αγάλματος του θεού, στον οποίο ήταν αφιερωμένοι. Συνήθως βρίσκονταν μπροστά από το ναό ή μέσα σε αυτόν σε περίπτωση που προοριζόταν για αναίμακτες θυσίες.
Η λέξη βωμός είναι ομόρριζη του βαίνω και αρχικά δήλωνε την υπερυψωμένη βάση του θυσιαστηρίου, ενώ αργότερα όλο το θυσιαστήριο.

* Πώς μετριέται ο πολιτισμός;

Μια σύγχρονη τραγωδία σχολιάζει ο Γιάννης Παντελάκης:
Η αλήθεια είναι πως αγνοώ τα επιστημονικά κριτήρια με βάση τα οποία ένας λαός θεωρείται ιδιαίτερα, λίγο ή καθόλου πολιτισμένος. Αν σ' αυτά ανήκει ο αριθμός των μεγάλων, ακριβών και γκλαμουράτων αυτοκινήτων, τότε ναι, μάλλον έχουμε σχετικά υψηλό επίπεδο πολιτισμού.

Αν κριτήριο είναι το υψηλό ποσοστό ιδιόκτητης κατοικίας που αναλογεί στον καθένα μας, τότε το επίπεδό μας είναι ακόμα ψηλότερο, αγγίζουμε την κορυφή. Αν, πάλι, ένα από τα κριτήρια είναι ο αριθμός των κέντρων πάσης φύσεως διασκέδασης -συνήθως παραλιακού τύπου-, τότε πρέπει να έχουμε τα πρωτεία, τα αδιαμφισβήτητα πρωτεία.

Είναι δύσκολο τελικά να αναζητήσουμε αυτά τα κριτήρια, αλλά θα θέλαμε πολύ να μάθουμε αν σ' αυτά περιλαμβάνεται και ο βαθμός ευαισθησίας μιας κοινωνίας για τον χαμό ενός οχτάχρονου Ρομά. Τι ήταν, άλλωστε; Ενα ξυπόλυτο παιδάκι, το οποίο είχε την ατυχία να κοιμάται ανάμεσα σε κάποια μπάζα στον χώρο που άλλοτε φιλοξενούσε τον Ιππόδρομο του Φαλήρου.

Η μπουλντόζα δεν είδε και το πήρε μαζί της. Τα μπάζα και το οχτάχρονο τσιγγανάκι. Το βρήκαν νεκρό• μοναδικός μάρτυρας ένα παιδικό ποδήλατο που βρισκόταν εκεί δίπλα...

Πίσω στα Σχόλια - Γνώμες - Απόψεις