Η Μαρίκα Κοντέλλη,
το Μάρικβιλ και οι Δημοτικές Εκλογές
O Γιώργος Χατζηβασίλης στη στήλη του της Τετάρτης 2 Ιουλίου, γράφει
για τη Μυτιληνιακή πατριά, χαρακτηρίζοντάςτην ως "από τισ πιο
δραστήριες και που μέσα από τα σπλάχνα της αναδείκτηκαν σημαντικές
προσωπικότητες της παροικίας μας".
Να μας επιτρέψει ο φίλτατος συνάδελφος να προσθέσουμε ακόμη ένα
όνομα στην συγκεκριμένη λίστα: αυτό της Μαρίκας Κοντέλλη, η οποία
έχοντας την πρώτη υποστήριξη των "Greens" έχει ήδη θέσει
υποψηφιότητα για τις εκλογές του δημοτικού συμβουλίου του Μάρικβιλ.
Αν μάλιστα καταφέρει να εκλεγεί - κάτι που δείχνει να είναι και
η πλέον λογική εξέλιξη, δεδομένης μάλιστα της δύναμης των "πρασίνων"
στην συγκεκριμένη έδρα - η Κοντέλλη θα γίνει η πρώτη γυναίκα ελληνικής
καταγωγής που θα προσφέρει τις υπηρεσίες της στους κατοίκους της
περιοχής ως Δημοτική Σύμβουλος Μάρικβιλ.
Ποια είναι όμως η Μαρίκα Κοντέλλη και ποια η προϋπηρεσία της στην
παροχή κοινωνικού έργου, που όχι μόνο επηρέασε ουσιαστικά την απόφαση
της να προσθέσει το όνομα της στην λίστα υποψηφίων δημοτικών συμβούλων
του Μάρικβιλ, αλλά και που τις δίνει το δικαίωμα να ευελπιστεί πως
αν εν τέλει εκλεγεί, θα καταφέρει να φέρει εις πέρας την αποστολή
της, υπηρετώντας με το πάθος και την αγάπη που την χαρακτηρίζει
τους δημότες της περιοχής της.
Έχουμε και λέμε λοιπόν: η Μαρίκα Κοντέλλη είναι κοινωνική λειτουργός
με σχεδόν εικοσαετή πείρα έχοντας προσφέρει τις υπηρεσίες της τόσο
προς την ευρύτερη κοινότητα όσο και σε κοινωφελής οργανισμούς με
έμφαση στην παροχή υπηρεσιών υγείας, Δηλώνει κάτοικος Μάρικβιλ,
είναι παντρεμένη με δύο παιδιά - ένα αγόρι και ένα κορίτσι- ενώ
εδώ και οκτώ χρόνια διατηρεί την δική της επιχείρηση. "Όντως
αγαπώ την δουλειά μου" εξηγεί. "Το πάθος μου όμως ήταν
ανέκαθεν τα κοινά".
Το μήλο κάτω
από την μηλιά
"Σίγουρα, η δουλειά που έχω επιλέξει επηρέασε την απόφαση
μου να κατέβω στις επόμενες εκλογές" συνεχίζει. "¨Είμαι
όμως από τα άτομα που αρέσκονται να αναμειγνύονται με θέματα που
αφορούν την ευρύτερη κοινωνία. Σε τελική ανάλυση, αυτό έχει να κάνει
με το ποιόν σου ως άνθρωπος, την οικογένεια σου, τις ρίζες και ιδανικά
σου. Πιστεύω πως γεννήθηκα για να προσφέρω τις υπηρεσίες. Αν γίνω
μάρτυρας μιας αδικίας, ή δω πως κάποιος συνάνθρωπος μου δεν τυγχάνει
της απαραίτητης αντιμετώπισης, τότε αυτόματα οι αξίες μου μου υπαγορεύουν
να πάρω θέση στο θέμα. Και αυτό ακριβώς κάνω".
Ρωτώ αν η ανάμειξη και των δύο γονέων της με τα παροικιακά επηρέασε
την δική της απόφαση της να αναμειχθεί με τα κοινά. Γελά. "Φαντάζομαι
πως ναι" απαντά, όταν επιτέλους καταφέρνει και να χαλιναγωγήσει
το γέλιο της. "Μπορεί να πει κανείς πως η αγάπη προς τα κοινά".
Αν όντως το όνομα Κοντέλλης κάτι σας θυμίζει, αυτό πολύ απλούστατα
συμβαίνει γιατί ο μεν πατέρας της Αντώνης είναι πρώην παλαιστής
και νυν πρόεδρος της Μυτηλιναϊκής Αδελφότητας, η δε μητέρα της Γιάσημο
είναι από τα πλέον δραστήρια μέλη της ελληνικής κοινότητας και της
ΑΧΕΠΑ.
Η ίδια πάντως μεγάλωσε στο Bexley, μετακομίζοντας στο Μάρικβιλ
γύρω στα 19 ή 20 της χρόνια. Βέβαια η ίδια ανέκαθεν ένιωθε μια μυστηριώδη
έλξη για το Μάρικβιλ. "Την δεκαετία του 70, οι γονείς μου διατηρούσαν
μαγαζί fish & chips επί της Marrickville Road, ενώ ο άντρας
μου είναι γέννημα θρέμμα της περιοχής" εξηγεί. "Πιστεύω
πάντως πως το Μάρικβιλ σημαίνει κάτι για όλους τους Έλληνες. Ακόμη
και αν δεν μέναμε εδώ, όλοι ερχόμασταν για επίσκεψη στην περιοχή,
είτε λόγω συγγενών είτε λόγω των πολλών ελληνικών μαγαζιών και υπηρεσιών".
Περιέργως, η Κοντέλλη ακολούθησε ακριβώς αντίθετη πορεία από εκείνη
των περισσοτέρων Ελλήνων της περιοχής, η οποίοι από τα μέσα της
δεκαετίας του εβδομήντα άρχισαν να εγκαταλείπουν μαζικώς το μέρος
που - για τους περισσότερους- αποτέλεσε το πρώτο μέρος διαμονής
τους άμα την άφιξη τους στην Αυστραλία. "Η περιοχή έχει αλλάξει
πολύ τα τελευταία χρόνια" δικαιολογείται. "Έχουν έρθει
εδώ πολλά άτομα. Το Μάρικβιλ είναι κοντά στην πόλη ενώ η ποιότητα
των σπιτιών της περιοχής είναι εξαιρετική.
Πλέον από εργατική περιοχή, το Μάρικβιλ έχει μετατραπεί σε περιοχή
εκπροσώπων της μεσαίας τάξης. Έχουν έρθει εδώ και πολλοί ακαδημαϊκοί..."
Ρωτώ αν ντρέπεται να χρησιμοποιήσει τον όρο 'γιάπις' (νεόπλουτοι
σε ελεύθερη μετάφραση). "Καθόλου" με αποστομώνει. "Άλλωστε
εγώ δεν είμαι γιάπι. Εγώ είμαι... γουόκι".
Οι τρεις σωματοφύλακες
Παρά την μεγάλη φυγή του '70, το Ελληνικό στοιχείο παραμένει δυνατό
στην περιοχή. Πέρα από τα πολλά Ελληνικά μαγαζιά και γραφεία που
είτε συνεχίζουν να υπάρχουν από τα χρόνια της "ελληνικής κυριαρχίας"
είτα φυτρώνουν σαν μανιτάρια, έχοντας στο τιμόνι τους Ελληνόπουλα
δεύτερης και τρίτης γενιάς που επιστρέφουν ως επιχειρηματίας πλέον
στο μέρος των παιδικών τους αναμνήσεων, οι Έλληνες του Μάρικβιλ
παραμένουν η μεγαλύτερη μη αγγλόφωνη κοινότητα της περιοχής, με
πάνω από 5000 μέλη.
Διόλου δεν παραξενεύει λοιπόν το γεγονός ότι πλην της Κοντέλλη,
άλλα δύο Ελληνόπουλα θα διεκδικήσουν το χρίσμα του Δημοτικού Συμβούλου
Μάρικβιλ. Πρόκειται για τον γνωστό οδοντίατρο και νυν Δήμαρχο Μάρικβιλ
Δημήτριο Θάνο και τον Εμανουήλ Τσαρδούλιας (ο μεν πρώτος παραμένει
ανεξάρτητος, ο δε δεύτερος κατεβαίνει ως υποψήφιος με το κόμμα του
Labor). Μάλιστα οι πρώτες - έστω και πρόχειρες - ενδείξεις πως σύντομα
ο Ελληνισμός θα έχει ούτε λίγο, ούτε πολύ τρεις "στρατιώτες"
του στα ενδότερα της Δημαρχίας του Μάρικβιλ, έτοιμοι και "ορκισμένοι"
να τον υπερασπιστούν – εξ ου και ο υπότιτλος- όταν και αν οι περιστάσεις
το απαιτήσουν.
"Προσωπικά πιστεύω πως το μεγάλο στοίχημα για μας είναι ότι
παρά την Ελληνική μας καταγωγή - κάτι το πολύ σημαντικό- πρέπει
να εκπροσωπήσουμε επάξια και τον ευρύτερο πληθυσμό του Μάρικβιλ,
ανεξαρτήτως της εθνικότητας τους" δηλώνει κατηγορηματικά η
Κοντέλλη. Η τύχη τα έφερε έτσι που θα βρω αντιμέτωπο μου τον Δημήτρη
Θάνο, ο οποίος είναι καλός μου φίλος και για τον οποίο τρέφω απεριόριστη
εκτίμηση. Είμαι πεπεισμένη πως αν εκλεγούμε και οι δύο, θα μπορέσουμε
να δουλέψουμε μαζί για το καλό του Μάρικβιλ".
Η δεύσμευση της Μαρίκας Κοντέλλη προς τους Έλληνες της περιοχής
και δεδομένη είναι και αμφιβολία δεν σηκώνει. Άλλωστε η ίδια συχνά
πυκνά επιζητεί την ευκαιρία να συζητήσει με έλληνες της περιοχής,
μαθαίνοντας έτσι από πρώτο χέρι τα προβλήματα και τον τρόπο σκέψη
τους. Τυχόν εκλογή της στο Δημοτικό Συμβούλιο δεν θα βάλει τέλος
στο ενδιαφέρον αυτό, αλλά όπως η ίδια εξηγεί, θα το δυναμώσει ακόμη
περισσότερο: "Θα ήθελα πολύ να εκπροσωπήσω τους Έλληνες της
περιοχής αλλά και να δημιουργήσω τις κατάλληλες συνθήκες προκειμένου
να μπορούν να εκφράσουν τις απόψεις τους.
Άλλωστε εμείς οι Έλληνες έχουμε μια άποψη για το κάθετι. Πηγαίνω
συχνά στην στάση λεωφορείου στο Ντάλγουϊτς Χιλ και πιάνω κουβέντα
με τη παρέα Ελλήνων που μαζεύεται εκεί. Αν εκλεγώ θα επιθυμούσα
να συνεχίσω να ακούω τις απόψεις τους. Άλλωστε εκτός από ενδιαφέρουσες,
είναι βάσιμες και έγκυρες".
Ανησυχεί άραγε η ίδια αν θα καταφέρει τελικά να κερδίσει την εμπιστοσύνη
- άρα και την ψήφο - των ελλήνων της περιοχής, δεδομένου του ότι
οι πλείστοι εξ ημών είναι παραδοσιακά φανατικοί υποστηρικτές των
δύο άλλων μεγάλων κομμάτων; Και ναι, και όχι. "Αυτό είναι όντως
ένα πρόβλημα" δηλώνει χαρακτηριστικά. "Πιστεύω πως οι
περισσότεροι Έλληνες δεν έχουν κατανοήσει την πολιτική των Greens.
Την ίδια ώρα πολλοί εκ των Ελλήνων της περιοχής κλίνουν προς την
αριστερά, άρα έχουν την ίδια ιδεολογία με εμάς".
"Αρέσκονται οι Έλληνες να συζητούν για θέματα τα οποία είναι
σημαντικά για τους ίδιους" συνεχίζει. "Πολλοί από αυτούς
είναι απογοητευμένοι με το Labor και το τι γίνεται στη ΝΝΟ. Πολλοί
Έλληνες ανησυχούν για το τι θα γίνει με το περιβάλλον. Και δεν μιλάμε
εδώ για το κόψιμο ή όχι ενός δέντρου, αλλά το τι θα αφήσουμε στα
παιδιά μας και τα εγγόνια. Οι περισσότεροι Έλληνες είναι αρκετά
ενημερωμένοι και ξέρουν καλά τις θέσεις μας, και συμφωνούν με αυτές".
Εν κατακλείδι, πόσο βάσιμες είναι οι ελπίδες της για εκλογή. Η
απάντηση της ταχύτατη και άκρως ενδεικτική της νοοτροπίας που την
διακρίνει: "Οι μέχρι τώρα ενδείξεις μας κάνουν να αισιοδοξούμε
πως θα τα καταφέρουμε. Τα πάντα μπορούν όμως να συμβούν. Προσωπικά
δεν σκοπεύω να επαναπαυτώ στις μέχρι τώρα ενδείξεις. Θα εξακολουθήσω
να συμπεριφέρομαι λες και είμαι το αουτσάιντερ των εκλογών".
Συγκρατείστε το όνομα Μαρίκα Κοντέλλη. Κάτι μου λεει πως θα μας
απασχολήσει και στο μέλλον...
|
