Παιδική εγκληματικότητα

Ενώ παιδάκια σφαγιάζονται από τους γονείς και παππούδες τους, πεθαίνουν από την πείνα εγκατελειμένα, ή ζουν σε τρώγλες βουτηγμένα στις ακαθαρσίες τους χωρίς καμία γονική φροντίδα, σάλος ξέσπασε επειδή σύμφωνα με πρόσφατη στατιστική παιδάκια ηλικίας 10 και 8 χρονών ακόμη διαπράτουν κλοπές, διακινούν ναρκωτικά, συμπεριφέρονται βίαια.

Ακούστηκαν κραυγές έκπληξης για τα συμπεράσματα τής στατιστικής, ενώ άλλοι καυτηρίασαν την συμπεριφορά των παιδιών που απέδωσαν στη φτώχεια των γονιών τους, ή στην απάνθρωπη κοινωνία και στο γεγονός ότι η αστυνομία δεν μπορεί να τα συλλάβει και να τα κλείσει στην φυλακή!

Νομίζω ότι η πολιτική ορθότητα πήγε πολύ μακριά και κάποτε πρέπει να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Ούτε εγώ, ούτε εσείς μεγαλώσαμε με αργυρά κουτάλια στο στόμα και στην Αυστραλία ακόμη περάσαμε δύσκολες ημέρες, αλλά δεν αφήσαμε τα παιδιά μας στο έλεος τού Θεού. Ασφαλώς οι φτωχοί αντιμετωπίζουν προβλήματα, αλλά στη συντριπτική πλειοψηφία τους κάνουν ό,τι είναι δυνατόν για να προστατέψουν τα παιδιά τους.

Ενοχοι για τη συμπεριφορά των δυστυχισμένων παιδιών που από τρυφερή ηλικία καταφεύγουν στο έγκλημα είναι οι γονείς τους και αυτοί πρέπει να συλλαμβάνονται για να δικαστούν. Η φτώχεια δεν πρέπει να είναι δικαιολογία για τα εγκλήματα των παιδιών. Το παιδάκι δεν κλέβει για να πλουτίσει, αλλά για να επιβιώσει και η επιβίωσή του είναι υποχρέωση τού γονιού. Ούτε το παιδάκι μεταφέρει ναρκωτικά χωρίς να το γνωρίζει ο γονιός του.

Εγώ θα έλεγα ότι οι γονείς ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να κλέβουν και να διακινούν ναρκωτικά επειδή γνωρίζουν ότι δεν μπορεί να τ' αγγίξει ο νόμος. Και οι γονείς αυτοί συνήθως είναι τοξικομανείς, αλκοολικοί ή τεμπέληδες.

Θυμάστε τον Μπομπ Χόουκ που όταν ήταν πρωθυπουργός είχε πει το περίφημο ''κανένα παιδάκι δεν θα ζει στη φτώχεια το 2000''; Ο Μπομπ είχε όλες τις καλές προθέσεις, αλλά γελιοποιήθηκε επειδή δεν υπολόγισε τον παράγοντα γονιός. Οσα χρήματα και αν δώσεις στον τοξικομανή ή τον αλκοολικό για να ζήσουν καλά τα παιδιά του, αυτός θα τα χρησιμοποιήσει για να ικανοποιήσει το πάθος του.

Γι' αυτό άποψή μας είναι ότι θα πρέπει να υπάρχει νόμος που θα τιμωρεί πολύ σκληρά τους γονείς που δεν προσφέρουν τα απολύτως απαραίτητα στα παιδιά τους, ένα καθαρό σπίτι χωρίς βία, ένα ζεστό κρεβάτι, ρούχα, παπούτσια και να φροντίζουν να γνωρίζουν πού είναι τα παιδιά τους κάθε λεπτό τής ημέρας.

Αφού κάναμε εμείς όλα αυτά και τώρα τα κάνουν τα παιδιά μας στα εγγόνια μας, δεν βλέπω το λόγο γιατί δεν μπορούν να το κάνουν όλοι. Ευτυχώς, ακόμη ζούμε σε μια κοινωνία που με όλα τα ελλείμματά της προσφέρει πρόνοια και προστασία στα παιδιά μέσα από κρατικές υπηρεσίες ή και φιλανθρωπικές οργανώσεις. Γι' αυτό δεν δικαιολογείται να είναι ''βαποράκι'' ένα παιδί 8 ή 10 χρονών, ή να κλέβει για να μπορέσει να ζήσει.

* Δημόσιες σχέσεις

Το πρόβλημα που ανέκυψε με το θέμα τού πατριωτισμού απεκάλυψε κάτι που εμείς γνωρίζουμε χρόνια, ότι ενώ το ΣΑΕ και το Ελληνικό Συμβούλιο είναι ασύγκριτα και ασυγκράτητα στις δημόσιες σχέσεις, οι υπόλοιποι φορείς που παράγουν μεγάλο έργο είναι σαν να εργάζονται μυστικά για να μη γνωρίζει η δεξιά τί ποιεί η αριστερά τους.

Βέβαια, το ΣΑΕ και το Ελληνικό Συμβούλιο έχουν το πλεονέκτημα που λέγεται Κώστας Βερτζάγιας, ο κορυφαίος στην παροικία στον τομέα των δημοσίων σχέσεων που έβαλε τις βάσεις. Αν και ο ίδιος απέφευγε τη δημοσιότητα και σπάνια τον βλέπαμε σε φωτογραφίες, εν τούτοις μάς βομβάρδιζε κυριολεκτικά με ανακοινώσεις ακόμη και για την μικρότερη πρωτοβουλία τού Ελληνικού Συμβουλίου και αργότερα τού ΣΑΕ.

Εμείς συμφωνούμε με αυτή την τακτική και την υποστηρίζουμε επειδή δεν είμαστε χαρτορίχτρες να μαντεύουμε τις δραστηριότητες των οργανώσεών μας και πολλές φορές καταφεύγουμε, όπως οι ταλαίπωροι φωτογράφοι μας, στις διαφημίσεις εκδηλώσεων για να ενημερωθούμε.

Ο κ. Παναγιώτης Θεοφίλου από μετριοφροσύνη δεν δημοσιοποίησε το επίτευγμά του να εξασφαλίσει τις διαβεβαιώσεις από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση για τα εθνικά μας θέματα, αλλά η παροικία έπρεπε να γνωρίζει τα αποτελέσματα των προσπαθείών του. Για εμάς, πάντως, είναι ακατανόητο οι φορείς τής Αρχιεπισκοπής και η Κοινότητα να μην έχουν ένα άτομο για τις δημόσιες σχέσεις που θα ενημερώνει τα ΜΜΕ για το πλήθος των δραστηριοτήτων τους.

* ΑΧΕΠΑ και Κτηματολόγιο

Ο επί των δημοσίων σχέσεων τής ΑΧΕΠΑ κ. Βασίλης Τζαβέλας ενημέρωσε τη στήλη για την πρόθεση τού φορέα του να διαθέσει τον χώρο και τον εξοπλισμό του για την βοήθεια των συμπαροίκων που θέλουν να συμπληρώσουν τις φόρμες για το Κτηματολόγιο.

Ομως η ΑΧΕΠΑ χρειάζεται άτομα που γνωρίζουν την διαδικασία και γι' αυτό χρειάζεται τη συνεργασία άλλων φορέων και οργανώσεων που θα συνεργαστούν στον τομέα αυτό. Για περισσότερες πληροφορίες τηλεφωνήσετε στον κ. Τζαβέλα 0418 499 075.

* Πλουτίσαμε!

Κύττα να δεις που πλούτισα και δεν το πήρα χαμπάρι! Πρέπει να ζω σε διαφορετικό κόσμο, γιατί εμένα ποτέ δεν με ρώτησαν οι στατιστικές που βγάζουν συμπεράσματα για πάρτη μου.

Ωστε πλουτίσατε αχάριστοι, όπως έγραψε χθες ο Κόσμος και διαμαρτύρεστε επειδή η βενζίνη έφτασε το $1,70 το λίτρο και τα επιτόκια μόνο στο $9%, αλλά ενοικιάζετε δωμάτια για να πληρώσετε τις δόσεις όπως κάνατε πριν 50 χρόνια; Και γιατί διαμαρτύρεστε επειδή τα ενοίκια αυξήθηκαν 30% σε έναν χρόνο αφού δεν ξέρετε τί να κάνετε τα πλούτη σας; Αχάριστοι τού κερατά είσθε και θα τ' ακούσετε την Τρίτη χύμα και τσουβαλάτα!

* Σφαγή των αμνών

Πέντε αγγελούδια, μια γιαγιά και ένας πα-τέρας έχασαν τη ζωή τους σε οικογενειακές τραγωδίες τις τελευταίες ημέρες και για τους πιο πολλούς μας, είναι ακατανόητα αυτά τα φρικτά εγκλήματα. Η κοινωνία δικαιολογημένα ζητεί να ληφθούν μέτρα για να προλαμβάνονται τέτοιες οικογενειακές τραγωδίες, αλλά το κράτος δεν μπορεί να είναι μέσα σε κάθε σπίτι για να προστατεύει τα αθώα θύματα μανιακών.

Εμείς που ζούμε στο άσυλο τής ασφάλειας που δημιουργήσαμε μέσα σε μια οικογένεια που λειτουργεί φυσιολογικά, δεν μπορούμε ούτε να φανταστούμε τη δυστυχία και τη βία πίσω από τις πόρτες σε δεκάδες χιλιάδες σπίτια στην Αυστραλία.

Η σκέψη μας θα πρέπει να είναι στα παιδιά αυτά, τα αγγελούδια που βασανίζουν οι σατανάδες τής διπλανής πόρτας. Αν γνωρίζουμε περιπτώσεις παιδιών που παραμελούν οι γονείς τους, ή τα κακοποιούν, οφείλουμε να το καταγγέλουμε στις αρχές και να επιμένουμε στη δραστηριοποίησή τους.

Τα παιδιά είναι ό,τι ιερό μάς έχει απομείνει σ' αυτή τη βίαιη κοινωνία και η προστασία τους πρέπει να είναι στην κορυφή των προτεραιοτήτων μας.

* Καλόο!

Στον Παράδεισο ακούγονται φωνές και γέλια από το κάτω πάτωμα.
- Τι γέλια και φωνές ειναι αυτά που ακούγονται από κάτω; ρωτάει ένας τον Θεό.
- Γλεντάνε οι κολασμένοι, του λέει ο Θεός. Κάτω στην κόλαση
- Κι εμείς θέλουμε να γλεντήσουμε. Εμείς, που είμασταν καλοί και σωστοί σε όλη μας, γιατί δεν κάνουμε κι εμείς κάνα γλέντι;
- Ε, τώρα δε μπορώ να φέρω ορχήστρα για τρία άτομα!

* Μια λέξη κάθε ημέρα

''Νερό'': Το πιο διαδεδομένο στοιχείο στη φύση, του οποίου η καθαρή μορφή αποτελείται από δύο μέρη υδρογόνου και ένα μέρος οξυγόνου. Νερό μεταλλικό, ανθρακούχο, γλυκό, απεσταγμένο, γλυφό. Mαλακό, σκληρό, σε φυσική θερμοκρασία, παγωμένο, σαν κρύσταλλο. Tρεχούμενο, στάσιμο, υπόγειο, ιαματικό. Νερό της βρύσης, της πηγής, της στέρνας. Tο νερό τρέχει. O χρόνος κυλά σαν νερό. Το αθάνατο νερό, το αμίλητο νερό, το νερό της λησμονιάς.

Καρβουνιστιά έχω στην καρδιά, νερό θε να τη σβήσω (Ερωτόκρ. Γ 521). Νερό < μσν. νερό(ν) < ουσιαστ. νηρόν (6ος αι.) < ελνστ. νηρόν = ουσιαστικοπ. ουδ. επιθ. (νηρόν ύδωρ =φρέσκο νερό) < ελνστ. νηρός < συναίρ. του αρχ. νεαρός = νέος, νεανικός, πρόσφατος.

* Βρέχει...
Σήμερα τον λόγο έχει ο Αντώνης Ρενιέρης:
''Εκπληκτοι οι πολίτες παρακολουθούν το καθημερινό στριπτίζ του πολιτικού κόσμου. Και εκείνο που εντυπωσιάζει περισσότερο δεν είναι καθαυτές οι αποκαλύψεις. Όσοι ζούμε σε αυτή τη χώρα δεν είχαμε καμιά αμφιβολία ότι και μίζες δίδονται και εισπράττονται, και μαύρο πολιτικό χρήμα διακινείται, και περίεργοι λογαριασμοί υπάρχουν, και ότι οι πολιτικοί μας δεν είναι άγιοι. Άλλωστε, πουθενά δεν είναι. Εκείνο που προκαλεί τις μεγαλύτερες απορίες είναι γιατί ο πολιτικός κόσμος παρακολουθεί την απαξίωσή του χωρίς να κάνει το παραμικρό για να αποδείξει ότι δεν είναι «όλοι ίδιοι», ότι «δεν τα πιάνουν όλοι». Άραγε έχει συμβιβαστεί με την άποψη που ήδη έχει διαμορφώσει ο κόσμος για τους πολιτικούς; Βολεύεται από αυτή τη νοσηρή κατάσταση; Είναι πέρα από τις δυνατότητές του να την αλλάξει; Είναι δηλαδή τόσο πολύ διαβρωμένο το πολιτικό σύστημά μας που δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι σε εκείνους που το θέλουν υποχείριό τους; Φοβούμαι πως είναι όλα αυτά μαζί. Οι πολιτικοί μας «έρημοι κι απρόσωποι»- κατά Διονύση Σαββόπουλο- αυτές τις ημέρες δέχονται τις ροχάλες που τους πετούν και προσποιούνται ότι... βρέχει. Ντροπή.''

Πίσω στα Σχόλια - Γνώμες - Απόψεις