Η συγγραφέας Joan Sauers αναφέρει στο καινούριο βιβλίο της: "Σαν κοινωνία, βασιζόμαστε ολοένα και περισσότερο στην τεχνολογία για να γίνονται οι δουλειές μας, -όποιες και να' ναι αυτές(!!!)".

H Saucers με βάση μια έρευνα που διεξήγαγε online με θέμα την ερωτική ζωή των γυναικών -σε διάστημα τριών μηνών τον περασμένο χρόνο- κατέληξε στην διαπίστωση ότι οι αυστραλέζες έχουν ...καλοδεχτεί την τεχνολογία ακόμα και στην ερωτική τους ζωή!

Τα αποτελέσματα της έρευνας δείχνουν ότι στα ...ερωτικά chat συμμετέχουν κυρίως γυναίκες στην ηλικία των 20 και των 50!!! Οι απόψεις διίστανται καθώς μερικές γυναίκες βρίσκουν την όλη ιδέα "απελευθερωτική" "ενδιαφέρουσα" "χωρίς ενοχές" "ασφαλής" ενώ άλλες τη χαρακτηρίζουν "άδεια" "κακόγουστη" "ταπεινωτική" "εντελώς γελοία" ...

Άλλες πάλι ξεκινούν θετικά και απολαμβάνουν το όλο ...σκηνικό με τις ενοχές όμως να τις διατατέχουν αργότερα, καθώς μπαίνουν και στη διαδικασία να μαγνητοσκοπούν... τις 'ερωτικές τους απολαύσεις' που με το φως της ημέρας δείχνουν "κρύες" "γελοίες" και καθόλου μα καθόλου ερωτικές!!! Μια σχέση στο διαδίκτυο μπορεί για μερικές γυναίκες να έχει πλάκα, μπορεί όμως και να απογοητεύσει.

Σίγουρο όμως είναι από την όλη διαδικασία, ότι οι "έρωτες" στο διαδίκτυο γεννούν συναισθήματα. Μερικοί άνθρωποι βρίσκουν πιο εύκολο να πληκτρολογήσουν τις αληθινές σκέψεις από το να τις εξομολογηθούν κατά πρόσωπο. Έτσι κατά κάποιο τρόπο μπορούμε να πούμε ότι online είμαστε πιο ειλικρινείς. Σίγουρα μπορείς να μάθεις περισσότερα για κάποιον σε μια μέρα κάνοντας "chat" από το να βγεις μαζί του έξω για καφέ... Δεν αποκλείεται όμως να μάθεις και ένα σωρό ...παραμύθια!!! Γιατί το διαδίκτυο είναι το ιδανικό μέρος για να πεις και ψέματα μικρά ή μεγάλα, δημιουργώντας έτσι μια διαφορετική εικόνα απ' αυτό που πραγματικά είσαι!!!

Εδώ γεννάται το ερώτημα! Τί είναι άραγε αυτό το φαινόμενο της εποχής μας; Υφίσταται έρωτας στο διαδίκτυο; Είναι μια ψευδαίσθηση; Μια πλάνη που μας δημιούργησε το "σύστημα" για να μας οδηγήσει σε ένα τέλμα συναισθηματικής σύγχυσης;

Προσωπικά, δεν νομίζω ότι μπορεί να υπάρξει έρωτας στο διαδίκτυο. Ψάχνοντας συντρόφους μέσα από το διαδίκτυο είναι μια απεγνωσμένη προσπάθεια πολλών ανθρώπων να γνωρίσουν τον ίδιο τους τον εαυτό! Στην ουσία ο "διάλογος", που επιτυγχάνεται μεταξύ του υποψήφιου ζεύγους, είναι ένας εσωτερικός διάλογος του καθενός. Τα λόγια που τον/την κάνουν να νιώσει τόσο υπέροχα, είναι μια παράφραση του πραγματικού "διαλόγου" με το υποψήφιο έτερο μέλος του ζεύγους. Είναι η αντικατάσταση του έτερου μέλους με ένα εικονικό ιδανικό πρότυπο, το οποίο ουσιαστικά αντιπροσωπεύει αυτό που θα θέλαμε να είμαστε.

Οι σχέσεις στο διαδίκτυο είναι σχέσεις "ιδανικές" οι οποίες φουντώνουν το μυαλό και διεγείρουν τη χημεία του σώματος. Αυτό αποδεικνύεται όταν υπάρξει προσωπική επαφή που οι ιδανικές αυτές εικόνες θρυμματίζονται εντελώς! Εντάξει υπήρξαν παραδείγματα όπου ένας άνδρας και μια μια γυναίκα ένοιωσαν τα ίδια αισθήματα ο ένας για τον άλλο αφού έκαναν και προσωπική επαφή, και η σχέση τους οδηγήθηκε στην πόρτα της εκκλησίας, αλλά αυτές οι περιπτώσεις είναι ΣΠΑΝΙΕΣ!!!

Ο έρωτας στο διαδίκτυο είναι παράξενος!!! Δεν συγκλονίζει με την παρουσία του, δεν συνθλίβει με την απουσία του. Είναι συνέχεια παρών... αρκεί να χτυπήσεις τα μαγικά πλήκτρα!!! Είναι η ψευδαίσθηση της τρυφερότητας... Μια εικονική αγκαλιά, ένα εικονικό φιλί, για να εισπράξουμε με τη φαντασία μας την εικονική ομορφιά του άλλου. Είναι η απόδραση από το πραγματικό! Αγγίζοντας χωρίς να αγγίζουν. Βλέποντας χωρίς να βλέπουν. Νιώθοντας χωρίς να νιώθουν. Προδοσία δίχως προδοσία. Για τους μοναχικούς... Επιτέλους, μια σχέση για να καλύψει το αβάσταχτο κενό μιας χρόνια περιπλανώμενης μοναχικής μιζέριας.

Έρχεται το εύλογο ερώτημα: "Μα είναι έρωτας αυτό;" Oι πιο ψυχροί, απογοητευμένοι ερωτικά, δυσαρεστημένοι με τη ζωή τους, μοναχικοί, θα απαντήσουν με μια φωνή "είναι ο έρωτας που αρμόζει στην εποχή μας!!! Αν ήταν ρούχο, θα ήταν έτοιμο σε βιτρίνα. Αν ήταν έδεσμα, θα ήταν ευκολοχώνευτο, αν ήταν τηλεοπτική εκπομπή, θα ήταν σαπουνόπερα υψηλής ακροαματικότητας"... Οι πιο ρομαντικοί, ερωτευμένοι, ευχαριστημένοι με τη ζωή τους θα απαντήσουν με ένα δυνατό "ΟΧΙ"!!! Φυσικά όχι στη σχέση fast food. Ο έρωτας θέλει τρυφερότητα, αγάπη, αγκαλιά, συναισθήματα, θέλει να μπορείς να ατενίζεις το ηλιοβασίλεμα με το σύντροφό σου και να ακούς τους χτύπους της καρδιάς του... Έρωτας είναι πάθος, μια γλυκειά τυρρανία, μια φωτιά που δεν ξέρεις αν θα σε ζεστάνει ή θα σε κάψει... Ο έρωτας είναι ένας ατιμώρητος ληστής, που λεηλατεί σκέψη, ψυχή, κορμί...

Ο κάθε άνθρωπος επιλέγει να ζήσει όπως αυτός θέλει τη ζωή του... Δεν υπάρχουν πρέπει... Υπάρχει μόνο ο χτύπος της καρδιάς που είναι μοναδικός για κάθε ανθρώπινη ύπαρξη... Η καρδιά είναι ζωντανή και δεν συμβιβάζεται με τα άψυχα... αλλιώς είναι καταδικασμένη να χάσει το ρυθμό της... Ας μην ξεχνάμε ότι η τεχνολογία ξεκίνησε από τον άνθρωπο για τον άνθρωπο. Στην πορεία όμως κλόνισε τις σχέσεις μας με τους ανθρώπους, με τη φύση, με την ίδια μας τη ζωή. Πήραμε στις παλάμες μας την προσφορά της που κύλισε ανάμεσα στα δάχτυλά μας... Μας έμεινε η κρυάδα της καρδιάς, η ζάλη και ο φόβος της ελευθερίας!

Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ και στο ...ανέκδοτο της ημέρας!
Ένας πατέρας κάνει απεγνωσμένες προσπάθειες να παντρέψει την μοναχοκόρη του... Μάταιο όμως. Τόσοι γαμπροί κι αυτή δεν θέλει κανέναν... Εγκαταλείπει τις προσπάθειες και συμβιβάζεται με την ιδέα ότι ίσως και να μην είναι έτοιμη για γάμο... Μια μέρα ακούει ένα θόρυβο. Μπαίνει στο δωμάτιο και βλέπει την κόρη του με ένα δονητή! Μεγάλη η πίκρα. Αποχωρεί από το δωμάτιο καταπικραμένος...

Την επόμενη μέρα η κόρη ακούει ένα θόρυβο στην κουζίνα. Μπαίνει μέσα, βλέπει τον πατέρα της και τον δονητή πάνω στο τραπέζι. "Μπαμπά, τι κάνεις;" τον ρωτά με επιφύλαξη. "Α, τίποτα παιδί μου. Να, απλά πίνω καφέ με το γαμπρό μου!!!"

Πίσω στα Σχόλια - Γνώμες - Απόψεις