Σχόλια - Γνώμες - Απόψεις

Τετάρτη
2 Ιουλίου
2008

Αρ. Φύλλου 2869

Ο Δαλάι Λάμα
και η αμοιβή του

Προσοχή: δεν αναφερόμαστε ούτε σε κουκιά, ούτε σε ρεβίθια αλλά σε δολάρια, και μάλιστα ζεστά και κολλαριστά. Και για να γίνουμε περισσότερο σαφείς, για πεντακόσια τόσα δολάρια, τα οποία έπρεπε να πληρώσουν όσοι ήθελαν να ακούσουν και - κυρίως - να δουν από κοντά τον Δαλάι Λάμα κατά την διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψης του στην Αυστραλία (εισιτήρια διατέθηκαν στην εξευτελιστική τιμή των $40, αλλά ποιος ασχολείται όταν η οπτική επαφή με τον - κατά τα άλλο συμπαθέστατο - ηγέτη των Θιβετιανών δεν είναι δυνατή;). Προς Θεού: η στήλη δεν έχει κανένα πρόβλημα με τον συγκεκριμένο ηγέτη.

Ούτε και αμφισβητεί το ιερόν του έργου του και την ανάγκη του ίδιου - αλλά και των ομοεθνών του - να ενημερώσουν αεί δυνατόν περισσότερους κατοίκους των λεγόμενων αναπτυγμένων χωρών, μήπως καταφέρουν τελικά οι τελευταίοι και πιέσουν - κυβερνήσεις αλλά και καταστάσεις - έτσι ώστε να αναγκαστεί η Κίνα να αποσύρει επιτέλους τα στρατεύματα της από το Θιβέτ.

Ο ειρμός της σκέψης του γράφων έχει - όντως - άλλο προορισμό. Διερωτάται λοιπόν η στήλη, πόσοι από αυτούς που έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη προκειμένου να απολαύσουν -live ήταν αυτό, και όχι παίξε γέλασε - την (ενδεχομένως ποπ) περσόνα που ακούει στο όνομα «Δαλάι Λάμα», θα έδιναν μόλις $10 δολάρια για να αποτελέσουν μέρος του κοινού σε - λέμε τώρα - διάλεξη του Αρχιεπισκόπου Κύπρου περί της αδίκου και άνανδρης Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και την συνέχιση του - ουσιαστικά - στάτους κβο της κατοχής σχεδόν του ήμισυ της μαρτυρικής Ελληνικής νήσου;

Και πόσοι από τους υποστηρικτές του Λάμα - οι οποίοι κατάντησαν την λαμπαδηδρομία των Ολυμπιακών σε κακόγουστη φαρσοκωμωδία με πινελιές ταινίας δράσης - θα έβγαιναν στους δρόμους, βάζοντας μάλιστα σε κίνδυνο την σωματική τους ακεραιότητα, προκειμένου να εκφράσουν την αντίθεση τους με τυχόν ανάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Κωνσταντινούπολη ή στην Άγκυρα; Αφήστε το καλύτερα, θα αγχωθείτε ασκόπως (άλλωστε ποιος νοιάζεται για την μικρούλα και διόλου «εξωτική» Κύπρο;).

Ο Αλεξάντερ Ντάουερ
και η λύση του Κυπριακού

Όπως ασφαλώς θα έχετε ήδη διαβάσει σε άλλες σελίδες της σημερινής έκδοσης του «Κόσμου» ο - κατά τα άλλα αξιότιμος - κύριος Αλεξάντερ Ντάουερ επιβεβαίωσε τις φήμες που τον ήθελαν να εγκαταλείπει την πολιτική. Λογικά η είδηση θα έπρεπε να τύχει και της πρέπουσας... υποδοχής από την στήλη (πέταγμα της σκούφιας στα ουράνια και όλα τα συναφή). Έλα όμως που το κλου της υπόθεσης κρύβεται αλλού και δη στην ανακοίνωση της συνεργασίας του πρώην υπουργού εξωτερικών της Αυστραλίας με την μεγάλη των εθνών κοινωνία - κατά κόσμο ΟΗΕ - αναλαμβάνοντας μάλιστα ρόλο ειδικού αποστολέα.

Και άντε τώρα να κοιμηθείς ήσυχος γνωρίζοντας πως η πρώτη αποστολή που θα κληθεί να φέρει εις πέρας ο κ. Ντάουνερ δεν είναι άλλη από την λύση του Κυπριακού. Γιατί αν θέσουμε ως γνώμονα τον μέχρι πρότινος πολιτικό βίο του Ντάουνερ - κοιτάξτε γύρω σας, η χώρα θυμίζει όλο και περισσότερο... Ελλάδα, με την διαπίστωση να βαραίνει μάλιστα τους ώμους της προηγούμενης κυβέρνησης, βασικό και ... αναντικατάστατο μέλος της οποίας υπήρξε ο ίδιος - τότε λυπούμαστε αδέλφια Κύπριοι, αλλά την έχετε βαμμένη (κατά προτίμηση στον άκρως ελκυστικό συνδυασμό «πουά καρό με βούλες».

Εκτός βέβαια και ο Ντάουνερ καταφέρει να εκπλήξει την υφήλιο (ή τουλάχιστον τους λίγους μη Έλληνες που ασχολούνται ακόμη με το Κυπριακό) με τις επιδόσεις του στον συγκεκριμένο διπλωματικό στίβο, θέτοντας οριστικά τέλος στην ατέρμονη πορεία που χαράζει το ζήτημα προς την διαιώνιση του.

Αν μάλιστα καταφέρει εν τέλει ο Ντάουνερ να επιβάλει λύση η οποία - στην χειρότερη περίπτωση - δεν θα θεωρηθεί ως εξοντωτική από την Ελληνική πλευρά, ο γράφων επιφυλάσσεται, όχι μόνο να ζητήσει δημόσια συγνώμη, αλλά και - μιμούμενος τον ανεκδιήγητο Σκρουτζ Μακ Ντακ των παιδικών μας αναγνωσμάτων - να φαει το καπέλο του, σκέτο, νέτο και ως έχει, χωρίς δηλαδή την βοήθεια καρυκευμάτων και άλλων λοιπών μπαχαρικών ουσιών.

Εν κατακλείδι, να ευχηθούμε πάντως στον Αλεξάντερ Ντάουερ στο έργο του. Όχι βέβαια για τον ίδιο, αλλά για την Κύπρο μας.

Η... επιστροφή
του Αlex & Eve

Πρόκειται φαίνεται για την τελευταία λέξη της μόδας. Έχουμε και λέμε λοιπόν: μετά την επαναφορά στα καλλιτεχνικά δρώμενα της παροικίας (και όχι μόνο) της παράστασης / αφιέρωμα στο ρεμπέτικο, η στήλη βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να αναγγείλει ακόμη μια επιστροφή στην ενεργό δράση: αυτή της θεατρικής παράστασης Alex & Eve, η οποία ως γνωστόν υπήρξε εκ των πλέων επιτυχημένων εκδηλώσεων του Ελληνικού Φεστιβάλ Σύδνεϋ 2008.

Οι ομοιότητες πάντως με την παράσταση Greek Blues, δεν σταματάνε εκεί. Οι δύο προσπάθειες όχι μόνο έγιναν γνωστές μέσω του Ελληνικού Φεστιβάλ - αν και το Alex & Eve πρωτοπαρουσιάστηκε πριν από δυο χρόνια ως ανεξάρτητη παραγωγή - αλλά πλέον βρίσκουν εαυτούς να συγκατοικούν κάτω από την πάντα ευπρόσδεκτη σκέπη του Factory Theatre. Εκεί που τα χαλάνε λίγο - και πως άλλωστε μπορούσε να γίνει αλλιώς - είναι στην ημέρα πρεμιέρας. Το μεν Greek Blues... σέρνει πρώτο το χορό - πρώτη παράσταση το ερχόμενο Σάββατο - για να ακολουθήσει στο τέλος του μήνα το Alex & Eve.

Για όσους δεν είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν την παράσταση σε μια εκ των προηγουμένων... ενσαρκώσεων της, και αφού πρώτα αναφέρουμε πως η πλοκή του Alex & Eve θα μπορούσε κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως μια αρσενική έκδοση της γνωστής κινηματογραφικής ταινίας «Bridget Jones’ diaries”, παραθέτουμε λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου.

Ο Άλεξ , ένας 24χρονος Ελληνοαυστραλός θεωρεί μεν τον εαυτό του ως τον ορισμό του... ελεύθερου πουλιού, αδυνατεί δε να αποφύγει τις συνεχείς πιέσεις που δέχεται από τους δύσμοιρους γονείς του. Περιττό να αναφέρουμε πως η αγωνία των τελευταίων επικεντρώνεται στο αν θα καταφέρει - επιτέλους! - ο κακομαθημένος κανακάρης τους να δει το φως το... αληθινό, αποφασίζοντας εννοείται να... αποκατασταθεί με παπά και με κουμπάρα. Αναφαίρετο κομμάτι της υπόθεσης είναι πάντα και η εύρεση της κατάλληλης νύμφης, η οποία σύμφωνα με τους μεσήλικες γονείς του ήρωα μας, πρέπει να πληροί ένα και μόνον ένα όρο: να είναι Ελληνοπούλα από καλή μάλιστα οικογένεια.

Την ίδια ώρα το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και οι γονείς της Eve. H oποία σημειωτέον δεν είναι Ελληνίδα αλλά Λιβάνια - και μάλιστα μουσουλμάνα - και ως τέτοια υποχρεούται εν δυνάμει να υπακούσει στις προσταγές της δικής της οικογενείας, λέγοντας ναι σε προκανονισμένο γάμο με καλό και υπάκουο Λιβανέζο.

Ως είθισται στις συγκεκριμένες περιπτώσεις, η μοίρα - η οποία πάντα αρέσκεται να χώνει την μύτη της εκεί που δεν την σπέρνουν- έχει άλλα σχέδια. Οι δρόμοι των δύο νέων συναντιούνται, το αναπόφευκτο εν τέλει δεν... αποφεύγεται και - ενώ την ίδια ώρα η Εθνική Ελλάδας καλπάζει προς την κατάκτηση του πρώτου ευρωπαϊκού τίτλου της ιστορίας της στα γήπεδα της Πορτογαλίας - οι δύο νέοι καλούνται να δώσουν την απάντηση στο ερώτημα: όταν η δύναμη της αγάπης αντιπαραθέτεται με το τρίπτυχο πατρίς, θρησκεία και πολιτιστική ταυτότητα, ποιος θα είναι εν τέλει ο νικητής της μάχης;

Η Ζώη Βεντούρα
στο νέο καστ

Πάντως ακόμη και αν έχετε παρακολουθήσει στο παρελθόν την συγκεκριμένη παράσταση, αξίζει να πληρώσετε εκ νέου εισιτήριο. Όχι μόνο το Αlex & Eve διόλου φειδωλό είναι στην προσφορά ευκαιρίας απόδρασης από την καθημερινότητα - έστω και αν η θεματολογία του είναι όντως αμφίδρομα συνενωμένη με την πραγματικότητα της κοινής και (πλην λίγων εξαιρέσεων) αρμονικής συμβίωσης εκ διαμέτρου αντίθετων φυλετικά κοινωνιών στην πολυπολιτιστική Αυστραλία του σήμερα - αλλά και γιατί η προσθήκη της - γνωστής από τον πρωταγωνιστικό ρόλο της στην τηλεοπτική σειρά του SBS “Kick”- Ζώη Βεντούρα στο καστ της παράστασης προσθέτει έξτρα αίγλη στο όλο εγχείρημα.

Εκτός της Βεντούρας - το άστρο της οποίας αναμένεται να λάμψει σύντομα ακόμη πιο λαμπρά, χάρη στον ρόλο της στην νέα σειρά του Channel 7 “ Packed To The Rafters” - στο καστ της παράστασης μπορεί να βρει κανείς και τα ονόματα των Salvatore Coco - γνωστός από το επίσης τηλεοπτικό Heartbreak High - Μιχάλη Καζόνη, Paul Miskimmon, Katie Ryerson, Robert Sharpe και Κάθι Γιουροκάλο.

Νους και ψυχή της παράστασης παραμένει πάντως ο Άλεξ Λύκος. Πρώην επαγγελματίας τενίστας με αξιόλογη πορεία στα σέρκουϊτ της Αυστραλίας και των ΗΠΑ, ο νεαρός συμπάροικος - στο παλμάρε του οποίου ανήκει και το εξίσου επιτυχές θεατρικό Α Better Man - όχι μόνο διαπρέπει στον πρωταγωνιστικό ρόλο, αλλά και υπογράφει το σενάριο του Αlex & Eve.

Αντί επιλόγου να αναφέρουμε πως θα δοθεί περιορισμένος αριθμός παραστάσεων, επομένως όσοι πιστοί προσέλθετε.

Τι: Αlex & Eve
Πότε: Πέμπτη 31 Ιουλίου - Κυριακή 10 Αυγούστου 2008
Που: Factory Theatre, 105 Victoria Rd, Marrickville.
Πληροφορίες / Κρατήσεις: 9550 3666 και www.factorytheatre.com

Κλειστό λόγω...

... πληθώρας ύλης αλλά και βεβαρημένου - προς Θεού! Όχι πρώτιστου βίου, αλλά - προγράμματος του γράφων.. Μην ανησυχήσετε πάντως. Γιατί μπορεί η στήλη να λάμψει μεν δια της απουσίας της από την αυριανή έκδοση του «Κόσμου» - ως εναλλακτική λύση προτείνουμε την συνέντευξη που έδωσε ο πρώην συντονιστής του Ελληνικού Φεστιβάλ Σύδνεϋ Φώτης Ζερβάς στον γράφων - υπόσχεται δε να επιστρέψει δριμύτερη μόλις μια μέρα αργότερα.

Πίσω στα Σχόλια - Γνώμες - Απόψεις