Σχόλια - Γνώμες - Απόψεις

Τρίτη
1 Ιουλίου
2008

Αρ. Φύλλου 2868

Ο Κώστας Νίκας και
το Ελληνικό Φεστιβάλ

Πρώην συνάδελφος, καλός φίλος και νυν συντονιστής του Ελληνικού Φεστιβάλ του Σύδνεϋ. Αφού πρώτα θέσουμε σε λειτουργία ακόμη και την τελευταία ρανίδα αμεροληψίας που διαθέτουμε - άλλωστε ο βαθμός δυσκολίας της συγκεκριμένης υπόθεσης έχει κτυπήσει κυριολεκτικά ... κόκκινο - ας προχωρήσουμε και στην επίσημη πλέον κατάθεση της άποψης μας περί της απόφασης της Ελληνικής Κοινότητας να προχωρήσει στην «λύση» Κώστα Νίκα - γιατί περί αυτού ο λόγος - στο συγκεκριμένο νευραλγικό πόστο.

Αν και είναι καλό να κρατάει κανείς πάντα και... λίγη πισινή, η στήλη ευελπιστεί πως το πολύχρονο -και μάλιστα από... τραπέζι πίστα - αλισβερίσι του Νίκα με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης - τόσο εδώ, όσο και στον σαφώς πιο «δύσβατο» Βρετανικό χώρο - αλλά και η φυσική ροπή τους προς τα καλλιτεχνικά (σε όλες τις μορφές και παρεκκλίσεις τους), θα του επιτρέψουν να οδηγήσει με μαεστρία το καράβι του φεστιβάλ ανάμεσα στους πολλούς σκοπέλους - τεχνικούς κυρίως αλλά και διαδικαστικούς - που δεδομένα θα βρει μπροστά του.

Να ευχηθούμε λοιπόν στον συμπαθή συνάδελφο «γερό στομάχι» (προς αποφυγή παρεξηγήσεων: λόγω ιδιαιτερότητας του χώρου και όχι των διοικούντων τον συγκεκριμένο οργανισμό) και να του υπενθυμίσουμε πως η προσεκτικά επιλεγμένη διαλλακτικότητα και η αυξημένη αίσθηση διπλωματίας - την οποία θέλοντας και μη θα πρέπει να αποκτήσει - είναι εν τέλει τα στοιχεία εκείνα που θα του επιτρέψουν να επιβάλει τον δικό του ρυθμό στο παιχνίδι και να τον φέρουν σε περίοπτη θέση για γκολ.

Περιττών βέβαια να αναφέρουμε πως οι καλές μεταξύ μας σχέσεις (θέλουμε να πιστεύουμε πως ) δεν κινδυνεύουν μεν να διαταραχθούν, δεν χαρίζουν δε στο Νίκα το... απυρόβλητο (εκτός και αν κυκλοφορεί στην αγορά... αλεξίσφαιρο σακάκι, ειδικά φτιαγμένο για τα πυρά του Τϋπου). Επ’ ευκαιρίας να ευχηθούμε στις δυο πλευρές - Φεστιβάλ και Νίκα - βίο...ανθόσπαρτο, ελπίζοντας να εκμεταλλευτούν στο έπακρον, οι μεν πρώτοι τον καλλιτεχνικό οίστρο του νέου συντονιστή, ο δε δεύτερος την μοναδική ευκαιρία που του παρουσιάζεται να αφήσει το στίγμα του στον συγκεκριμένο πολιτιστικό χώρο.

Ελληνικός Κινηματογράφος

Πάντως ο Νίκας θα έχει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να δοκιμάσει τις δυνάμεις του και να αποκτήσει εμπειρίες για το... κυρίως πιάτο μέσω της ανάμειξης του με το Ελληνικό Φεστιβάλ Σύδνεϋ. Το οποίο - παρεμπιπτόντως - είναι μεν προγραμματισμένο για τον Σεπτέμβριο, αλλά θα μετατεθεί - σύμφωνα τουλάχιστον με καλά πληροφορημένες πηγές της στήλης - για τον Νοέμβριο. Να σημειώσουμε πάντως πως αφενός ο όρος «καλά πληροφορημένη πηγή» δεν παραπέμπει στον ίδιο τον Νίκα και αφετέρου πως η συγκεκριμένη πληροφορία έφτασε στα αυτιά μας αργά το βράδυ της Κυριακής - η στήλη παραδίδεται στην εφημερίδα πρωί πρωί με την... αυγούλα - με αποτέλεσμα να μην καταστεί δυνατή η διασταύρωση της. Άρα καταθέτετε με κάθε επιφύλαξη...

Οι ενστάσεις της στήλης με τον μήνα διεξαγωγής του Φεστιβάλ έχουν να κάνουν με το γεγονός πως - αν τουλάχιστον επαναληφθεί το περσινό σκηνικό - η μεγάλη του ελληνικού κινηματογράφου γιορτή μπαίνει «σφήνα» στα αντίστοιχα φεστιβάλ των Ιταλών και των Ισπανών. Κάτι που ομολογουμένως δεν πρόκειται να επηρεάσει την επιτυχία του Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου, τουλάχιστον όσον αφορά την προσέλευση των γνωστών φανατικών φίλων του θεσμού στις επιλεγμένες αίθουσες προβολής των ταινιών. Σίγουρα όμως μειώνει ακόμη περισσότερο το - ήδη «αναιμικό» - ενδιαφέρον του μη ελληνόφωνου κοινού, με αποτέλεσμα οι προβολές να θυμίζουν αμιγώς «παρεϊστικη» συγκέντρωση και μάλιστα κεκλεισμένων των θυρών.

Έκτακτο αφιέρωμα

Για να χρυσώσουμε λίγο το χάπι, να αναφέρουμε πως ο Κώστας Νίκας και η «παρέα» του δουλεύουν πυρετωδώς προκειμένου να παρουσιάσουν στο κοινό έκτακτο κινηματογραφικό αφιέρωμα που θα συζητηθεί. Η στήλη - στα υπόψη της οποίας είναι τόσο το θέμα του αφιερώματος, όσο και οι τίτλοι των φιλμ που θα το απαρτίσουν- έχει υποσχεθεί να κρατήσει το στόμα της ερμητικά κλειστό (η σιωπή είναι για τον γράφων, όπως άλλωστε θα επιβεβαιώσουν όσοι με γνωρίζω, ο ορισμός του... απολύτου μαρτυρίου). Είμαστε πάντως σε θέση να σας πληροφορήσουμε πως στα σχέδια του φεστιβάλ είναι να παρουσιαστεί το συγκεκριμένο αφιέρωμα τον ερχόμενο Σεπτέμβριο και πως η θεματολογία του θα αγγίξει τις ευαίσθητες χορδές του Έλληνα μετανάστη.
Περισσότερες πληροφορίες - όπως και εκτενή συνέντευξη με τον Κώστα Νίκα - σε προσεχείς καταχωρήσεις.

Σπεύσατε, σπεύσατε
φίλοι του ρεμπέτικου

Έχει ήδη αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση. Άλλωστε δεν μένουν παρά πέντε μόλις μέρες από την αναμενόμενη - και άκρως πανηγυρική - επιστροφή της παράστασης Greek Blues, αυτήν την φορά στο Factory Theatre επί της οδού Victoria στο Μάρικβιλ.

Η στήλη πάντως θα ήθελε να συμβουλέψει τους πάμπολλους θαυμαστούς του είδους να επισπεύσουν τις... προσπάθειες τους και να σπεύσουν επειγόντως στα γκισέ του θεάτρου (επιτρέπεται επίσης τόσο η εκ τηλεφώνου κράτηση στο 02 9550 3666 όσο και αυτή μέσω του διαδικτύου στην ιστοσελίδα www.greekblues.com) προκειμένου να προμηθευτούν τα μαγικά χαρτάκια που θα τους εξασφαλίσουν μια θέση στα...έδρανα του Factory, το βράδυ του Σαββάτου 7 Ιουλίου 2008.

Όπως δήλωσε στην στήλη ο εκ των παραγωγών της παράστασης Φώτης Ζερβάς, η κίνηση των εισιτηρίων έχει ξεπεράσει κατά πολύ τις προσδοκίες ακόμη και των πλέον αισιόδοξων στελεχών της ομάδας Out of the Blue, αφού η συντριπτική τους πλειοψηφία - μιλάμε πάντα για τα εισιτήρια - έχει ήδη περιέλθει στα χέρια των πιο προνοητικών φανατικών φίλων της ρεμπέτικης μουσικής. Άλλωστε κανείς δεν θα ήθελε να δει επανάληψη της σκηνής που διαδραματίστηκε έξω από το θέατρο του Μάρικβιλ την νύχτα της πρεμιέρας της εν λόγω μουσικοθεατρικής παράστασης, όταν πολλοί συμπάροικοι αποχώρησαν απογοητευμένοι, αφού η αίθουσα της συναυλίας είχε γεμίσει ασφυκτικά από νωρίς.
Σπεύσατε λοιπόν για να μην απογοητευτείτε.

Οι Σαμιώτες του Σύδνεϋ
και η εφημερίδα τους...

Έφτασε - έστω και αργοπορημένα - στα χέρια της στήλης το πρώτο «δημοσιογραφικό» εγχείρημα της Σαμιακής Αδελφότητας του Σύδνεϋ. Αν και μικρή... το δέμας, η πρώτη απόπειρα κρίνεται ως άκρως επιτυχημένη. Πρόκειται περί δίγλωσσης εφημερίδας με θεματολογία βγαλμένη από την πλούσια ιστορία της νήσου και με την πλάστιγγα να γέρνει σαφώς υπέρ της αγγλικής. Κίνηση η οποία θα πρέπει να θεωρηθεί και ως η πλέον σωστή αφού - ως εθίστε - των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν. Περιμένουμε με ενδιαφέρον το δεύτερο φύλλο της συγκεκριμένης εφημερίδας, ελπίζοντας παράλληλα σε περισσότερη εμβάθυνση στα του ντόπιου συλλόγου δρώμενα.

Ο Δαλάι Λάμα
και η αμοιβή του

Προσοχή: δεν αναφερόμαστε ούτε σε κουκιά, ούτε σε ρεβίθια αλλά σε δολάρια, και μάλιστα ζεστά και κολλαριστά. Και για να γίνουμε περισσότερο σαφείς, για πεντακόσια τόσα δολάρια, τα οποία έπρεπε να πληρώσουν όσοι ήθελαν να ακούσουν και - κυρίως - να δουν από κοντά τον Δαλάι Λάμα κατά την διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψης του στην Αυστραλία (εισιτήρια διατέθηκαν στην εξευτελιστική τιμή των $40, αλλά ποιος ασχολείται όταν η οπτική επαφή με τον - κατά τα άλλο συμπαθέστατο - ηγέτη των Θιβετιανών δεν είναι δυνατή;). Προς Θεού: η στήλη δεν έχει κανένα πρόβλημα με τον συγκεκριμένο ηγέτη.

Ούτε και αμφισβητεί το ιερόν του έργου του και την ανάγκη του ίδιου - αλλά και των ομοεθνών του - να ενημερώσουν αεί δυνατόν περισσότερους κατοίκους των λεγόμενων αναπτυγμένων χωρών, μήπως καταφέρουν τελικά οι τελευταίοι και πιέσουν - κυβερνήσεις αλλά και καταστάσεις - έτσι ώστε να αναγκαστεί η Κίνα να αποσύρει επιτέλους τα στρατεύματα της από το Θιβέτ.

Ο ειρμός της σκέψης του γράφων έχει - όντως - άλλο προορισμό. Διερωτάται λοιπόν η στήλη, πόσοι από αυτούς που έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη προκειμένου να απολαύσουν -live ήταν αυτό, και όχι παίξε γέλασε - την (ενδεχομένως ποπ) περσόνα που ακούει στο όνομα «Δαλάι Λάμα», θα έδιναν μόλις $10 δολάρια για να αποτελέσουν μέρος του κοινού σε - λέμε τώρα - διάλεξη του Αρχιεπισκόπου Κύπρου περί της αδίκου και άνανδρης Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο και την συνέχιση του - ουσιαστικά - στάτους κβο της κατοχής σχεδόν του ήμισυ της μαρτυρικής Ελληνικής νήσου; Και πόσοι από τους υποστηρικτές του Λάμα - οι οποίοι κατάντησαν την λαμπαδηδρομία των Ολυμπιακών σε κακόγουστη φαρσοκωμωδία με πινελιές ταινίας δράσης - θα έβγαιναν στους δρόμους, βάζοντας μάλιστα σε κίνδυνο την σωματική τους ακεραιότητα, προκειμένου να εκφράσουν την αντίθεση τους με τυχόν ανάθεση των Ολυμπιακών Αγώνων στην Κωνσταντινούπολη ή στην Άγκυρα; Αφήστε το καλύτερα, θα αγχωθείτε ασκόπως (γιατί ποιος νοιάζεται για την μικρούλα Κύπρο;).

Πίσω στα Σχόλια - Γνώμες - Απόψεις