Τρεις προσκλήσεις,
τρεις... αρνήσεις
Οι επιλογές για έξοδο το Σαββάτο βράδυ που μας πέρασε ήταν όντως
αρκετές. Ούτε λίγο ούτε πολύ η στήλη είχε λάβει πρόσκληση για να
παρευρεθεί σε τρεις διαφορετικές εκδηλώσεις που κάλυπταν όλο σχεδόν
το φάσμα της πολιτιστικής κίνησης της παροικίας μας: μουσική (Βραδυά
Λύρας από τον ¨Ομιλο Κρητικής Παράδοσης), θέατρο (Love Greek Style
από το Ελληνικό Κέντρο Τεχνών) αλλά και... τρικούβερτο γλέντι αλά
Μυτηλιναϊκά (ο χορός των Αντισσαίων στην Κυπριακή Κοινότητα).
Γιατί λοιπόν ο γράφων πέρασε το Σαββατόβραδο του μπροστά στο χαζοκούτι
με μια μεγάλη κούπα ποπ κορν παρακολουθώντας Αγγλική ταινία μυστηρίου;
Η εξήγηση είναι απλή: θα ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να δώσουμε το παρόν
μας ΚΑΙ στις τρεις εκδηλώσεις.
Επομένως για να μην δυσαρεστήσουμε κανένα εκ των "οικοδεσπότων"
απείχαμε -σωματικά, όχι όμως και πνευματικά- από τις τρεις σπουδαίες
αυτές εκδηλώσεις, Ευχαριστούμε πάντως και τους τρεις οργανισμούς
τόσο για τις προσκλήσεις όσο και τα καλά τους λόγια, και επιφυλλασόμαστε
να επανορθώσουμε στο μέλλον.
Αντισσαίοι Νο 2
“Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο προωθούμε τον σύλλογο μας και κάνουμε
την Άντισσα πιo γνωστή στον υπόλοιπο Ελληνισμό, αλλά παράλληλα δίνουμε
το καλό παράδειγμα και σε άλλους νέους και τους ωθούμε να ενεργοποιηθούν
στους συλλόγους και οργανισμούς που προωθούν τον τόπο καταγωγής
των γονιών τους. Πιστέψετε με, υπάρχουν αρκετοί νέοι με όρεξη για
δουλειά - αρκεί βέβαια να τους δοθεί η ευκαιρία”.
Tα παραπάνω λόγια ανήκουν στον μόλις 28 ετών πρόεδρο των Αντισσαίων
του Σύδνεϋ κ. Ιωάννη Λουκαδέλη. Αφορούν - όπως σίγουρα έχει μαντέψει
- την ομολογουμένως έξυπνη ιδέα του ίδιου να διαδικτυωθεί στο...
διαδίκτυο προκειμένου να έρθει σε επαφή με άλλους Αντισσαίους της
ηλικίας του, τους οποίους στην συνέχεια κάλεσε να δώσουν το παρών
τους στον πρόσφατο χορό του συλλόγου του.
Αν μάλιστα θέσουμε ως κριτήριο μέσο την αθρόα προσέλευση του κοινού
στο auditorium της Κυπριακής Κοινότητας - τον χώρο εν ολίγοις του
εν λόγω... χορού - η αποστολή του Λουκαδέλη όχι μόνο εξετελέσθη
αλλά και κρίνεται ως άκρως επιτυχημένη. «Αν και δεν έχουμε ακόμη
μετρήσει τα εισιτήρια» εξηγεί ο ίδιος, « σύμφωνα με ένα πρόχειρο
υπολογισμό, στον χορό είχαν παρευρεθεί περίπου 275 άτομα, εκ των
οποίων τα 32 παιδιά κάτω των 12 ετών».
«Ήταν μια επιτυχημένη βραδιά» συνεχίζει ο Λουκαδέλης. «Η παρουσία
τόσο μεγάλου αριθμού νέων στον χορό ήταν όντως συγκινητική. Ο χορός
συνεχίστηκε μέχρι τις 1 τα ξημερώματα, ενώ στην συνέχεια και αφού
οι 'μεγαλύτεροι' είχαν επιστρέψει στα σπίτια τους, η νεολαία των
Αντισσαίων συνέχισε το πάρτι στο Red Martins»
Να σημειώσουμε επίσης πως η εκ νέου αναφορά στα του Συλλόγου Αντισσαίων
δρώμενα, είναι ΚΥΡΙΩΣ απόρροια των ειλικρινών προσπαθειών των στελεχών
του να μας παραχωρηθούν αεί δυνατόν περισσότερα στοιχεία προκειμένου
και το δικό μας έργο να γίνει πιο εύκολο και η δική σας ενημέρωση
να είναι πιο άρτια.
Δεν χρειάστηκε δηλαδή ούτε να ξεκινήσουμε αγώνα δρόμου προκειμένου
να μάθουμε το τι ακριβώς έλαβε χώρα στην συγκεκριμένη εκδήλωση αλλά
ούτε και να «ξυπνήσουμε» τον Σέρλοκ Χολμς - οποίος κοιμάται τον
ύπνο του δικαίου μέσα μας - για να μας βοηθήσει να αφουγκραστούμε
τον παλμό της κάθε παροικιακής εκδήλωσης στην οποία, για τον άλφα
ή βήτα λόγο, δεν κατέστει δυνατό να παραστούμε (η προσφιλής μέθοδος
του νυχομυρίσματος δεν είναι δυνατή, αφού ο γράφων παραμένει - δυστυχώς
- μανιώδης καπνιστής).
Εν ολίγοις: όλα τα απαραίτητα στοιχεία, δηλώσεις και συνοδευτικό
φωτογραφικό υλικό τα οποία βρήκαν τον δρόμο τους στο σημερινό "Εν
κατακλείδι" έφτασαν συστημένα στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο
με αποστολέα τον ίδιο τον Ιωάννη Λουκαδέλη.
Έργο το οποίο λογικά θα έπρεπε να επιβαρυνθούν και να «κουβαλήσουν»
στους... στιβαρούς τους ώμους οι Υπεύθυνοι Τύπου και των υπολοίπων
οργανισμών μας. Για να το απλοποιήσουμε: «συν Αθηνά και χείρα κίνει»,
όπως έλεγαν κάποτε και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι. Το ότι αυτό σε
ελάχιστες περιπτώσεις γίνεται είναι μια άλλη ιστορία η οποία θα
απασχολήσει την στήλη σύντομα.
Εν κατακλείδι, καταθέτουμε την άποψη του κ. Λουκαδέλη για την
επιτακτική ανάγκη να αλλάξουν οι συλλόγοι μας τρόπο σκέψης και λειτουργείας:
"Η παλιά γενιά πρέπει να καταλάβει πως έχουν αλλάξει οι εποχές
αλλά και πως όλοι μας θέλουμε το καλό των συλλόγων μας. Πολύ φοβάμαι
πως αν οι συλλόγοι δεν αλλάξουν τρόπο σκέψης, πολλοί από αυτούς
κινδυνεύουν να χαθούν. Και αυτό είναι κάτι που κανείς δεν θα ήθελε.".
Τα δικά μας σχόλια περιττεύουν.
Το συνέδριο της ΑΧΕΠΑ
Τις αποσκευές τους έχουν ήδη ξεκινήσει να ετοιμάζουν οι πολιτειακοί
εκπρόσωποι της ΑΧΕΠΑ Αυστραλίας και Νέας Ζηλανδίας. Και αυτό γιατί
τον ρόλο του οικοδεσπότη για το φετινό ετήσιο συνέδριο του οργανισμού,
έχει επωμιστεί η μακρινή Αθήνα, η οποία σε συνδυασμό με την πολυβασανισμένη
νήσο της Κύπρου υπομένει καρτερικά την Τρίτη, 1η Ιουλίου 2008 όταν
και θα ανοίξει διάπλατα την αγκαλιά της για να υποδεχθεί και επίσημα
τους συνέδρους από την μακρινή Ωκεανία.
Το αξιοσημείωτο μάλιστα στην όλη περίπτωση δεν είναι μόνο ο τόπος
διεξαγωγής του συνεδρίου αλλά και το γεγονός ότι οι φετινές του
εργασίες - οι 54ες στην σειρά θα συμπέσουν με εκείνους του 86ου
Συνεδρίου της ΑΧΕΠΑ Αμερικής, το οποίο θα διεξαχθεί επίσης στην
Αθήνα.
Συγκεκριμένα η έναρξη του Συνεδρίου είναι προγραμματισμένη για
την Τρίτη 1η Ιουλίου 2008, ενώ οι σύνεδροι θα παραμείνουν στην Ελληνική
πρωτεύουσα μέχρι το πρωί της Δευτέρας 7 Ιουλίου όταν και θα αναχωρήσουν
για πενθήμερη κρουαζιέρα στα νησιά της Μεσογείου (Μύκονος, Ρόδος,
Ηράκλειο, Σαντορίνη) η οποία θα περιλαμβάνει σύντομη επίσκεψη και
στα παράλια της Μικράς Ασίας (Κουσαντάσι και Έφεσο).
Αμέσως μετά την επιστροφή τους στον Πειραιά οι σύνεδροι θα αναχωρήσουν
αεροπορικώς για την Κύπρο όπου και θα συνεχίσουν τις συνεδριάσεις
τους μέχρι και την Τρίτη 15 Ιουλίου 2008.
Και επειδή «η αρχή είναι το ήμιση του παντός» οι σύνεδροι της
ΑΧΕΠΑ μπορούν να κοιμούνται ήσυχοι γνωρίζοντας πως το ταξίδι τους
προς την γενέτειρα θα συνοδέψουν ούριοι άνεμοι. Ή για να γίνουμε
πιο σαφείς να αναφέρουμε πως αν το καθιερωμένο συνοδευτικό - το
οποίο μόλις έφτασε στα χέρια μας - μπορεί να θεωρηθεί ως ενδεικτικό
του τι πρόκειται να ακολουθήσει, τότε η επιτυχία του συνεδρίου πρέπει
να θεωρείται εκ των προτέρων δεδομένη.
Καλοδουλεμένο και ευκολοδιάβαστο, το περιοδικό περιέχει πέραν
των καθιερωμένων μηνυμάτων και αναφορές στις στοές του οργανισμού,
προσφέροντας παράλληλα ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο μέσω του ειδικού
κειμένου-αναφορές στις καταβολής της ΑΧΕΠΑ στην Αυστραλία.
Δεν θα μπορούσαμε βέβαια να παραβλέψουμε το γεγονός ότι το εν
λόγω εγχείρημα αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον κάθε
αδαή - καλή ώρα ο γράφων - να γνωρίσουν - έστω και επιδερμικά -
τόσο τα γίγνεσθαι όσα και τα ιστορικά δεδομένα της ισχυρής και δυναμικής
αυτής οργάνωσης.
Την ίδια ώρα όμως, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το γεγονός πως
οι πλειοψηφία των πληροφοριών που εμπεριέχει το εν λόγω περιοδικό
είναι κατά αποκλειστικότητα στην αγγλική, με αποτέλεσμα να χάνεται
μια πολύ καλή ευκαιρία το νόημα τους να γίνει κατανοητό από το ευρύτερο
μέρος των ελληνικών παροικιών της Αυστραλίας.
Χωρίς καμία διάθεση παρέμβασης στο έργο της επιτροπής που ανέλαβε
την αποπεράτωση της δύσκολης αυτής αποστολής - άλλωστε τον ρόλο
του προέδρου επωμίζεται ένας «δικός» μας άνθρωπος, ο Παύλος Θεοδωρακόπουλος
- η στήλη θεωρεί πως θα ήταν προς όφελος τόσο της ΑΧΕΠΑ όσο και
της έκδοσης αυτής η μετάφραση στα Ελληνικά του ιστορικού - τουλάχιστον
- αφιερώματος στα πρώτα βήματα του οργανισμού.
Άλλωστε πρόκειται για θέμα που πηγάζει από την ανάγκη των Ελλήνων
της Αυστραλίας να διατηρήσουν άθικτα τα εθνικά χαρακτηριστικά τους
- ας μην ξεχνάμε πως ουσιαστικά η ΑΧΕΠΑ «αναδύθηκε» μέσα από την
παροικία την ίδια - και σαν τέτοιο αφορά ΚΑΙ τους μη φιλικά προσκείμενος
στον εν λόγω οργανισμό. Ας ελπίζουμε λοιπόν πως το συγκεκριμένο
αφιέρωμα θα δει σύντομα το φως της δημοσιότητας, αυτή την φορά μεταφρασμένο
στα Ελληνικά.
Η Χαραλαμπίδου
στην μικρή οθόνη
Η Βικτώρια Χαραλαμπίδου δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις: γεννημένη
στην Ρωσία (23 Οκτωβρίου του 1971) και μεγαλωμένη στην Ελλάδα, έγινε
γνωστή ανά το παγκόσμιο μέσα από την ερμηνείας της στην ταινία του
Παντελή Βούλγαρη «Νύφες», ερμηνεία η οποία ανάγκασε τον «πολύ» Μάρτιν
Σκορσέσε να της χαρίσει τον άτυπο τίτλο της «καλύτερης ηθοποιού
της γενιάς της»
Πλέον η Χαραλαμπίδου δηλώνει μόνιμος κάτοικος Σύδνεϋ αφού το ανήσυχο
πνεύμα της - με λίγη βοήθεια από τον φτερωτό θεό του έρωτα - την
έβγαλε «ναυαγό στις ξέρες μας», αφήνοντας μάλιστα πίσω της μια στρωμένη
- και άκρως ελπιδοφόρα - καριέρα στην Ελλάδα.
Γαλουχημένη με ελληνικές τραγωδίες αλλά και με πλούσιες σπουδές
στο Ρωσικό θέατρο - με σημαντικό έργο και ως μεταφράστρια Ρωσικών
και Αγγλικών θεατρικών έργων στα Ελληνικά -η Χαραλαμπίδου δεν δυσκολεύτηκε
να βρει το δρόμο της παρά την κρίση που μαστίζει το λειτούργημα
στην Αυστραλία.
Σκληρό καρύδι από φύση της, η Ελληνίδα ηθοποιός κέρδισε γρήγορα
τις εντυπώσεις, ξεχωρίζοντας με τις εμφανίσεις της πρώτα στη θεατρική
παράσταση «Staff Happens», και λίγο αργότερα στην πετυχημένη σειρά
του πολυβραβευμένου ελληνοαυστραλού σκηνοθέτη Πίτερ Ανδρικίδη, η
οποία προβλήθηκε από την τηλεόραση του SBS.
Πλέον η Βικτώρια Χαραλαμπίδου ετοιμάζεται για την μεγάλη επιστροφή
της στην μεγάλη οθόνη, αυτή την φορά ως μέλος της νέας σειράς του
Channel 9 “The strip”.
|
