Πολιτικοί και χρήμα

Η αποκάλυψη τού σκανδάλου με τις δωροδοκίες ελλήνων πολιτικών από την Siemens δεν μάς αιφνιδίασε, απλά επιβεβαίωσε αυτά που γράφουμε πολλά χρόνια. Οι τακτικοί αναγνώστες τής στήλης γνωρίζουν πολύ καλά τις απόψεις της για την οικονομική ενίσχυση των κομμάτων από τα μονοπώλια και ολιγοπώλια που θα πρέπει να απαγορευτούν, επειδή δεν είναι τίποτε άλλο από δωροδοκίες, εξαγορά συνειδήσεων και διαφθορά τής δημοκρατίας, αφού οι λίγοι με τα χρήματά τους ακυρώνουν την ψήφο τού λαού. Οταν τα μονοπώλια και ολιγοπώλια προσφέρουν χρήματα στα κόμματα εξουσίας δεν φιλανθρωπούν, αλλά επενδύουν και προσδοκούν το ανάλογο μέρισμα.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι μεγιστάνες δεν επενδύουν μόνο στο ένα κόμμα εξουσίας, αλλά και στα δύο όπως οι παίκτες στον ιππόδρομο στοιχηματίζουν quinella για να εισπράξουν όποιο από τα δύο φαβορί άλογα κερδίσει την ιπποδρομία.

Τα μονοπώλια και ολιγοπώλια δεν έχουν ιδεολογία, δεν έχουν αρχές, δεν έχουν κάν ήθος και ενδιαφέρονται μόνο για την διαβόητη bottom line, δηλαδή το κέρδος. Θα πληρώσουν $20.000 για να συμφάγουν με τον πρωθυπουργό και θα πληρώσουν εκατοντάδες χιλιάδες δολάρια στα κόμματα για να έχουν την εύνοιά τους.

Γιατί νομίζετε στην Αυστραλία οι εταιρείες κολοσσοί πληρώνουν μικρότερο ποσοστό φόρου από έναν υψηλόμισθο εργαζόμενο και το ίδιο ποσοστό φόρου που πληρώνει ο μικροεπιχειρηματίας που εργάζεται επτά ημέρες και νύκτες για να επιβιώσει;

Μας το αποκαλύπτει ο διαχειριστής των μαύρων ταμείων τής Siemens, Michael Jorg Kutschen, σε κατάθεσή του στην Εισαγγελία του Μονάχου, χρησιμοποιώντας το επιχείρημα του Μιχάλη Χριστοφοράκου, διευθύνοντος συμβούλου της εταιρείας μέχρι τις 15/12/2007, αλλά και παραστατικά «πληρωμών» με διανομή 11 εκατ. ευρώ σε ελληνικά κόμματα για τέσσερα χρόνια:

«Ο Χριστοφοράκος μού είπε ότι στην Ελλάδα η χρηματοδότηση των κομμάτων γίνεται κυρίως μέσω μεγάλων επιχειρήσεων. Μου είπε ότι με τα χρήματα αυτά θα χρηματοδοτούσε και τα δύο κόμματα, προκειμένου να εξασφαλιστεί ότι σε κάθε περίπτωση και μετά τις εκλογές η Siemens θα εξακολουθήσει να έχει την εύνοια των πολιτικών. Από αυτά που έλεγε κατάλαβα ότι θα χρηματοδοτούσε (το 2004) τα δύο μεγάλα κόμματα, που ανταγωνίζονται μεταξύ τους. Εγώ έδωσα το ΟΚ».

Φυσικά, αυτά δεν ισχύουν μόνο για την Ελλάδα, λες και οι έλληνες πολιτικοί ανακάλυψαν την διαφθορά. Στην Αμερική, πού βρίσκουν τις δεκάδες εκατομμύρια δολάρια που χρειάζονται για την προεκλογική εκστρατεία τους οι υποψήφιοι ένοικοι στον Λευκό Οίκο;

Στην Ελλάδα, έπεσαν από τα σύννεφα οι οπαδοί τού Κώστα Σημίτη, τού ''νοικοκύρη ακαδημαϊκού τεχνοκράτη'', όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο με τη Siemens και το ρόλο τού ''στρατηγού'' του, Θόδωρου Τσουκάτου και θα μάς πουν ότι γι' αυτό τον απέλυσε. Ομως αν τον απέλυσε γι' αυτό τον λόγο, θα έπρεπε να ειδοποιήσει αμέσως και τον εισαγγελέα, όπως συμβούλευε τότε να κάνουν όσοι έχουν στοιχεία διαφθοράς. Αν ο Σημίτης δεν γνώριζε τις βρώμικες συναλλαγές τού ''στρατηγού'' του, δεν έπρεπε να είναι πρωθυπουργός.

Τουλάχιστον, έλαμψε η αλήθεια και ''ανάρχεται στην επιφάνεια η δυσώδης εποχή του «εκσυγχρονισμού». Η εποχή της ασύστολης και ξέφρενης διαφθοράς, με πρωταγωνιστές πρωτοπαλίκαρα του σημιτισμού. Η εποχή των απατεώνων του Χρηματιστηρίου και της αθλιότητος, που παρουσιάστηκε στα μάτια των Ελλήνων ως περίοδος ανάτασης, ελπίδων και ανοιχτών οριζόντων. Η εποχή της μεγάλης πολιτικής απάτης'', όπως έγραψε ο Γιάννης Τριάντης.

Οπως διαβάζω, γιατί δεν είμαι γνώστης τής κατάστασης, η Ν.Δ. έπεται, όπως και οι αργυρώνυτοι υπουργοί (τέως και νυν), τρόφιμοι της Siemens και «χορηγοί» σ' αυτήν κρατικών συμβάσεων. Και στα δικά μας στην Αυστραλία!

* Οργανώσεις και Κτηματολόγιο

Πολύ καλή η ιδέα από φίλο τής εφημερίδας μας και την αναδημοσιεύω με την ελπίδα ότι θα υιοθετήσουν τουλάχιστον φορείς τής Αρχιεπισκοπής, η Κοινότητα, η ΑΧΕΠΑ, ίσως και τα λίγα δραστήρια σωματεία μας.

Ο φίλος, λοιπόν, προτείνει οι οργανώσεις μας να αναθέσουν σε μορφωμένα μέλη τους να βοηθήσουν συμπαροίκους να συμπληρώσουν τις αιτήσεις τους για το Κτηματολόγιο. Κάθε οργάνωση να βρει έναν ή δύο ικανούς συμπάροικους που θα διαθέσουν μερικές ώρες κάθε εβδομάδα στην εξυπηρέτηση των συμπατριωτών τους.

Ισως και το γενικό προξενείο στο Σίδνεϊ θα μπορούσε να βοηθήσει την προσπάθεια με ένα σεμινάριο για να διδαχτούν αυτοί οι καλοί συμπάροικοι τις λεπτομέρειες τού Κτηματολογίου για να μπορέσουν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους.

* Kαταναλωτές όλων των χωρών ενωθείτε...

Στην Αυστραλία, δυστυχώς, ο λαός διαμαρτύρεται για την ακρίβεια στην βενζίνη, στα τρόφιμα, στα σπίτια και στα επιτόκια μόνο μπροστά στην... τηλεόραση, επειδή δεν είναι διατεθειμένος να βγει στους δρόμους για να εκφράσει την οργή του.

Είδατε ποτέ στην Αυστραλία τους φοιτητές να διαμαρτύρονται όταν καταπατούνται τα δικαιώματά τους, είδατε ποτέ τούς συνταξιούχους να διαμαρτύρονται επειδή πεινούν, είδατε ποτέ τα άτομα με τα αναπηρικά καροτσάκια τους έξω από το Κοινοβούλιο να πετούν αυγά στους καλοζωισμένους πολιτικούς μας; Ασφαλώς, είδατε μια φορά κάθε δέκα χρόνια τέτοιες χλιαρές διαμαρτυρίες, εκτός από τους σκληροτράχηλους συνδικαλιστές, αυτά τα θρασύτατα... κομμούνια που διεκδικούν με πάθος ένα μεροκάματο ανάλογο με τον κόπο τους. A fair day's wage, for a fair day's work, όπως λένε οι Αυστραλοί.

Στην Ευρώπη, όμως, με παράδοση εκατοντάδων χρόνων σε αγώνες για κοινωνική δικαιοσύνη, οι εργαζόμενοι βγήκαν στους δρόμους και είπαν ότι δεν αντέχουν άλλο, ότι απαιτούν δομικές αλλαγές για να μην επαιτούν.

Στην Ελλάδα τα αδέλφια μας βγήκαν με πανό και σημαίες για να εκφράσουν την οργή τους για την ακρίβεια με συνθήματα όπως «Η χώρα χρειάζεται αποκαρτελοποίηση», «Ακρίβεια και αισχροκέρδεια δεν πάει άλλο», «Το πήραμε πια το ευρωπαϊκό. Είμαστε πρωταθλητές».

«Είναι εδώ άνθρωποι του μόχθου για να εκφράσουμε την οργή μας, την αγανάκτησή μας. Να απαιτήσουμε όχι στην ακρίβεια, όχι στην αισχροκέρδεια, όχι στον εμπαιγμό της κυβέρνησης όταν με τεχνάσματα υποτιμά τη νοημοσύνη μας», είπε ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γιάννης Παναγόπουλος, ενώ στην Αυστραλία δεχόμαστε αδιαμαρτύρητα τον εμπαιγμό και ανεχόμαστε τα κροκοδείλια δάκρυα των πολιτικών μας κάθε χρώματος.

* Μπαράκ Ομπάμα

Το αμερικανικό κατεστημένο «από τη μια τάσσεται κατά πλειοψηφία υπέρ του Ομπάμα, από την άλλη όμως δεν του έχει πλήρη εμπιστοσύνη»... Εγραψε ο Γιώργος Δελαστίκ στο «Εθνος»:
«Το αμερικανικό κατεστημένο ορθά κρίνει ότι ο Ομπάμα είναι ο ιδανικός πρόεδρος, ως μαύρος και προοδευτικός, για να βελτιωθεί θεαματικά σε επίπεδο εντυπώσεων η εντελώς αμαυρωμένη και απεχθής εικόνα των ΗΠΑ στην Ευρώπη και στον Τρίτο Κόσμο. Η μεθοδικά προωθούμενη από τώρα "Ομπαμαμάνια" έχει ήδη σβήσει από το μυαλό των Ευρωπαίων το γεγονός ότι οι δύο τελευταίοι υπουργοί Εξωτερικών των κυβερνήσεων Μπους, ο Κόλιν Πάουελ και η Κοντολίζα Ράις, ήταν κι αυτοί μαύροι, χωρίς αυτό καθόλου να τους εμποδίσει να συμμετέχουν ως πρωταγωνιστές στο αιματοκύλισμα της Μέσης Ανατολής που προκάλεσε η Ουάσιγκτον και στη φρίκη των στρατοπέδων συγκέντρωσης τύπου Γκουαντάναμο, των βασανιστηρίων και των μυστικών φυλακών της CIA, του στραγγαλισμού των πολιτικών ελευθεριών σε παγκόσμιο επίπεδο κ.λπ.
Αναφορικά με την προσπάθεια ελέγχου του Ομπάμπα, επιδιώκουν να του επιβάλουν κάποιον ακραία συντηρητικό αντιπρόεδρο (...) Είναι προφανές ότι θέλουν να περάσουν στον Ομπάμα "πολιτικές χειροπέδες"»...

* Δημοσκοπήσεις

Μεταξύ των ηγετών που εμπνέουν ελάχιστη εμπιστοσύνη εκτός της χώρας τους κατατάσσεται ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους, σύμφωνα με σφυγμομέτρηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης που δόθηκε στη δημοσιότητα. Η έρευνα, που πραγματοποιήθηκε από τη World Public Opinion σε 20 χώρες, έδειξε ότι ο Μπους μαζί με τον Πακιστανό και τον Ιρανό ομόλογό του κατέχουν τα πρωτεία στη δυσπιστία. Στην κορυφή βρίσκεται ο Περβέζ Μουσάραφ του Πακιστάν, που εμπνέει «ελάχιστη ή πολύ μικρή εμπιστοσύνη» μόλις στο 18% των πολιτών άλλων χωρών, ακολουθούμενος από τον Ιρανό Μαχμούντ Αχμαντινετζάντ με ποσοστό 22% και τον Τζ. Μπους με 23%. Κάπως καλύτερα τα πάει ο πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί με 26%, ο πρόεδρος της Κίνας Χου Τζιντάο με 28%, ο Βρετανός πρωθυπουργός Γκόρντον Μπράουν με 30% και ο Ρώσος ομόλογός του και πρώην πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν με 32%. Το υψηλότερο ποσοστό (35%) συγκεντρώνει ο γενικός γραμματέας του ΟΗΕ, Μπαν Κι Μουν.

* Καλόο!

Μια Εβραία πηγαίνει για βοήθεια στον ραββίνο:
''Ραββίνε μου, ο άνδρας μου θέλει να με δηλητηριάσει!''
― Μην στενοχωρείσαι, περίμενε εδώ και θα πάω να τού μιλήσω για να σταματήσει τις βλακείες.
Μετά από μερικές ώρες ο Ραββίνος επιστρέφει και με αγωνία η γυναίκα ρωτά πώς πήγε η συνάντησή του με τον άνδρα της.
''Αφού τον γνώρισα και μιλήσαμε τρεις ώρες, αν ήμουν στη θέση σου θα έπινα το δηλητήριο!''

* Μια λέξη κάθε ημέρα

''Τιράντες'': Οι τιράντες είναι ζευγάρι ελαστικών λωρίδων που περνάνε πάνω από τους ώμους και εφαρμόζουν στη μέση του παντελονιού ή της φούστας, ώστε να το συγκρατούν χωρίς ζώνη. Τη λέξη συναντούμε και ως τεχνικό όρο για ζευγάρι λωρίδες που χρησιμοποιούνται στην ανέλκυση αντικειμένων. Η λέξη προέρχεται από το ιταλικό tirante που είναι μετοχή του ρήματος tirare που σημαίνει τραβώ.

* Διαιτητές

Με το ποδόσφαιρο ασχολείται σήμερα ο Δημήτρης Δανίκας:
''Επιστρέφω στην εθνική ομάδα και επιμένω πως είναι καθρέφτης της ελληνικής φυλής. Ακόμα και στο δεύτερο παιχνίδι, που έπαιξε καλύτερα από το πρώτο, με το οποίο κατασυκοφάντησε και το ποδόσφαιρο και την Ελλάδα. Πρώτον, άσκοπος ηρωισμός χωρίς ίχνος υποδομής. Τρέξιμο χωρίς καλή φυσική κατάσταση και μεγάλη αντοχή. Δεύτερον, γερασμένη ομάδα, όπως ακριβώς με τη γεροντοκρατία σε όλους τους χώρους, από τα πόδια μέχρι την εξουσία. Τρίτον, ατελείωτη φλυαρία, να τρώμε χρόνο χωρίς ουσία. Μπλα μπλα χωρίς επίτευξη και απλότητα καμία. Τέταρτον, θέατρο και καραγκιοζιλίκια. Μερικοί εκ των παικτών έπαιζαν στην Αυστρία όπως ακριβώς στην Ελλάδα, όπου οι διαιτητές είναι υπάλληλοι προέδρων και τα κάνουνε γαργάρα. Και πέμπτον, - αυτό προερχόμενο από τον sportcaster της κρατικής τηλεόρασης- περίπου για όλα έφταιγε ο διαιτητής, συνωμότης κι αυτός μιας εξωτερικής απειλής. Ψυχραιμία παιδιά. Για την κακοδαιμονία μας δεν φταίει πρωτίστως η Αμερική, αλλά κυρίως η κακή και άδεια δική μας κεφαλή!''

Πίσω στα Σχόλια - Γνώμες - Απόψεις