Φόρος εταιρειών: Αδικος, αναχρονιστικός, αντιοικονομικός

Aυτή η χώρα διοικείται από σαϊνια που το παίζουν, όμως, τρελοί τού χωριού για να προστατέψουν την πολιτική και μεταπολιτική σταδιοδρομία τους. Παράδειγμα ο πληθωρισμός, που τόσο η κυβέρνηση, όσο η αντιπολίτευση και η Αποθεματική Τράπεζα συμφωνούν ότι οφείλεται στα τεράστια κέρδη τα οποία απολαμβάνουν οι εταιρείες που εξάγουν τον φυσικό πλούτο τής Αυστραλίας στην Κίνα, την Ινδία κλπ.

Αφού, λοιπόν, ο πληθωρισμός οφείλεται στα τεράστια εισοδήματα αυτών των εταιρειών, θα 'λεγε κάποιος ότι τα κέρδη τους θα πρέπει να μειωθούν με αύξηση στους φόρους που πληρώνουν.

Ομως, οι σοφοί που μας κυβερνούν αγνοούν τους θησαυρούς που ρέουν στις τσέπες των κροίσων και βάζουν στο στόχαστρό τους τα σπίτια και τις τσέπες των φτωχών. Για να μειωθεί ο πληθωρισμός, μάς λένε, πρέπει να πληρώσετε μεγαλύτερο επιτόκιο για να κινδυνεύετε να χάσετε το σπίτι σας, αλλά και να δεχθείτε μείωση μισθού! Σκοτωθείτε για να δοξαστούμε, δηλαδή.

Ερχομαι, λοιπόν, στο θέμα τού σημερινού άρθρου που είναι ο φόρος εταιρειών, άδικος, αναχρονιστικός και αντιοικονομικός. Ενώ το φορολογικό μας σύστημα φορολογεί τον ιδιώτη ανάλογα με το εισόδημά του με διαφορετικά ποσοστά για τους χαμηλόμισθους, τούς μεσαίους και τούς υψηλόμισθους, για τις εταιρείες το ποσοστό τού φόρου είναι ίδιο για τις μικρές επιχειρήσεις, τις μεσαίες και τους κολοσσούς.

Ο μικροεπιχειρηματίας που έχει βάλει υποθήκη το σπίτι του για να βρει τα απαιτούμενα κεφάλαια ν' ανοίξει ένα μαγαζί, ή ο μεσαίος που δανείστηκε μέχρι το λαιμό για να ξεκινήσει μια μικροβιομηχανία, πληρώνουν τον ίδιο φόρο με τον κροίσο που ούτε το σπίτι του υποθήκευσε, ούτε ξημεροβραδιάζεται με τη γυναίκα του και τα παιδιά τους στην επιχείρηση για να μην τους φάει μαύρο φίδι.

Τον πληθωρισμό δεν δημιουργούν ο εργάτης και ο μικροεπιχειρηματίας, αλλά τα μονοπώλια και ολιγοπώλια που μάς παίρνουν από την τσέπη όσα τούς λείπουν, είτε για τη βενζίνη, είτε για το γάλα και το ψωμί των παιδιών μας, ενώ οι άλλοι θησαυρίζουν με τα πλούτη που κληροδότησε η γενναιόδωρη φύση την Αυστραλία.

Γι' αυτό, ο φόρος εταιρειών θα πρέπει να πληρώνεται ανάλογα με τα κέρδη, όπως ο προσωπικός φόρος εισοδήματος, για να υπάρχει κάποια δικαιοσύνη τελοσπάντων και κάποιο ίχνος ίσης πρόσβασης στον ορυκτό πλούτο τής χώρας που δεν είναι κληρονομιά ή προίκα των λίγων που τον εκμεταλλεύονται.

Η ειρωνεία τής υπόθεσης είναι ότι οι μικροεπιχειρηματίες έχουν την ψευδαίσθηση ότι ταξικά είναι ίσοι κι όμοιοι με τους κροίσους και δεν διαμαρτύρονται για την αδικία σε βάρος τους, ενώ ο δισεκατομμυριούχος δεν θεωρεί ίσο κι όμοιο τον μικροεπιχειρηματία που προσπαθεί με κάθε τρόπο να τον εξοντώσει. Κάθε ημέρα βλέπουμε τον αδυσσώπητο και άνισο πόλεμο των σουπερμάρκετ εναντίον των μαγαζιών τής γειτονιάς στην προσπάθειά τους να μονοπωλήσουν τα πάντα, από τα οινοπνευματώδη ποτά μέχρι τα πρατήρια βενζίνης και τα.γραφεία τελετών!

Επί του προκειμένου, θυμάμαι αυτό που μου είπε ένας αυστραλός συνάδελφος όταν πρωτοήρθα στην Αυστραλία και είναι χαρακτηριστικό τής νοοτροπίας τού μικροεπιχειρηματία.

Ο πατέρας του εργαζόταν σε κρεοπωλείο, ήταν μέλος συνδικάτου και ψήφιζε Εργατικούς, μέχρι που μια ημέρα αγόρασε δικό του κρεοπωλείο. Οπότε στις εκλογές που έγιναν μετά τον... προβιβασμό κάλεσε τα παιδιά του και τούς είπε ''κοιτάξετε, τώρα είμαστε επιχειρηματίες και θα ψηφίσουμε Λίμπεραλ(!)''.

Ανεξάρτητα από τις ψευδαισθήσεις των μικροεπιχειρηματιών, εθνικό συμφέρον δεν είναι να μειωθούν οι μισθοί, ούτε να πληρώνουν φόρους ψίχουλα σε σχέση με τα μυθικά κέρδη τους τα μονοπώλια και ολιγοπώλια. Πιό δίκαιο για όλους θα ήταν οι μικροεπιχειρήσεις να πληρώνουν φόρο 25%, οι μεσαίες 30% και οι κολοσσοί 40% ή και 45%.

Επειδή γνωρίζω ότι θα μου αναφέρετε το γνωστό μύθο ότι οι κροίσοι θα πάρουν τις επιχειρήσεις τους και θα φύγουν από την Αυστραλία αν αυξηθεί το ποσοστό φόρου που πληρώνουν, θα έπρεπε να τούς πούμε και bon voyage. Σιγά να μην φύγει από την Αυστραλία ο κ. Woolworths και ο κ. Coles, ή η κα Shell και η κα BP και δεν θα βρεθούν άλλοι να τους αντικαταστήσουν.

Η μήπως θα εγκαταλείψουν τους θησαυρούς τής αυστραλιανής γης οι εταιρείες εξόρυξης μεταλλευμάτων για να πάνε πού; Εδώ θα μείνουν, έστω και αν πληρώνουν μεγαλύτερους φόρους και θα πρέπει να μας ευχαριστούν για τη φιλοξενία που τους προσφέρουμε.

* Δημοσκοπήσεις

Ο μήνας τού μέλιτος τής κυβέρνησης Ραντ με το εκλογικό σώμα συνεχίζεται παρόλο που υπάρχει δυσαρέσκεια για την ακρίβεια, για την εγκατάλειψη των συνταξιούχων κλπ. Ο κοσμάκης δεν ξεχνά την θητεία τού Συνασπισμού και θα περάσουν τουλάχιστον δύο τριετίες μέχρι ν' αρχίσει να σκέπτεται αλλαγή στο τιμόνι τής χώρας.

Το ίδιο άλλωστε συμβαίνει και στην πατρίδα μας, όπου ο λαός δεν ξεχνά τί τράβηξε με τον Σημίτη και δεν βιάζεται να επαναφέρει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία.

* Μπρένταν Νέλσον

Κύττα να δεις που ο αρχηγός τής αντιπολίτευσης, Μπρένταν Νέλσον, ανάλαβε εργολαβικά την προστασία των μπεκρήδων και προσπαθεί να κρατήσει φθηνά τα οινοπνευματώδη ποτά για να μην τα στερηθούν οι πότες.

Αφού κόντεψε να πάθει εγκεφαλικό όταν η κυβέρνηση Ραντ αύξησε τον φόρο στα ηδύποτα, τώρα ο Δρ Νέλσον λέει στην κυβέρνηση μη τυχόν και τολμήσει ν' αυξήσει τον φόρο στην μπίρα και τα κρασιά. Και σαν γιατρός που θα 'πρεπε να γνωρίζει τα προβλήματα υγείας, αλλά και τις κοινωνικές συνέπειες από τα οινοπνευματώδη ποτά. Αντε, λοιπόν, να τού εμπιστευθούμε την πρωθυπουργία.

* SBS

Στον έρανο για βοήθεια των θυμάτων από τις πλημμυρες στη Βιρμανία το ελληνικό ραδιοφωνικό πρόγραμμα τής SBS συγκέντρωσε $15.000 που είναι το μεγαλύτερο ποσό από όλα τα άλλα προγράμματα, γιατί ο Ελληνας συμμερίζεται και δίνει γενναιόδωρα.

Με την ευκαιρία να πούμε και ότι ο καλός συνάδελφος Αλέκος Καθάρειος ανάλαβε την διεύθυνση και των ελληνικών προγραμμάτων τής Μελβούρνης. Τα θερμά συγχαρητήριά μας στον ευσυνείδητο και ικανότατο Αλέκο.

* Κώστας Σημίτης

Θύμωναν πολύ οι Πασόκιοι όταν έγραφα κάποτε ''τί Χάουαρντ, τί Σημίτης;'' επειδή δεν υπήρχε καμία διαφορά στις πολιτικές των πρωθιερέων τού νεοφιλελευθερισμού εδώ και στην Ελλάδα, έστω αν ο ένας ήταν συντηρητικός και ο άλλος... σοσιαλιστής.

Ο Γιώργος Παπανδρέου, λοιπόν, ξύπνησε με καθυστέρηση 15 χρόνων για να τιμωρήσει τον Σημίτη, ενώ ήταν από αυτούς που τον υποστήριξαν να αναλάβει την αρχηγία και επί οκτώ χρόνια συνεργάστηκαν στο υπουργικό συμβούλιο. Τώρα κατάλαβε τί εστί Σημίτης;

Αλλά ας διαβάσουμε τί έγραψε ο ΣΤΑΘΗΣ Σ. επί τού προκειμένου που γνωρίζει και περισσότερα για την κατάσταση στην πατρίδα:
''…Eλάτε, παπαγαλάκια μου, θρηνήστε τώρα γοερά το τέλος της υστεροφημίας τού εκλεκτού σας! Τι λεβέντης! Μόλις μυρίστηκε τότε ελαύνουσα την ήττα φόρτωσε το κόμμα (που άλλωστε πάντοτε ενδομύχως περιφρονούσε) στον Γιωργάκη και την έκανε! Κι ύστερα, αντί να ησυχάσει (και ήσυχα να ξεχαστεί) ο άνθρωπος που πέταξε την ασπίδα, άρχισε να τραβάει το χαλί κάτω απ' τα πόδια του διαδόχου του• λογικόν λοιπόν κάποια στιγμή να του κόψει κι αυτός τα χέρια, αφού επί μακρόν προσπάθησε να μην τον κουβαλάει στον σβέρκο του…''.

* Καλόο!

Γιατί οι Ιταλοί φοράνε πάντα χρυσές καδένες στο λαιμό;
Για να ξέρουν ως που να ξυρίζονται!
Και ακόμη ένα:
Μετά από µια νύχτα ανελέητου σεξ µεταξύ ελέφαντα και µυρµηγκιού, ο ελέφαντας δεν αντέχει άλλο και πεθαίνει. "Oχι ρε γ..., λέει το µυρµήγκι, για µια νύχτα σεξ θα σκάβω µια ζωή!"

* Μια λέξη κάθε ημέρα

''Διεθνισμός'': Λόγια λέξη (< επίθ. διεθνής + κατάλ. -ισμός) που αποδίδει στην ελληνική τη γαλλική λέξη internationalisme και χρησιμοποιείται από πολλές γλώσσες με παρόμοια σημασία. Μαρτυρείται από το 1893. Κίνηση για την προώθηση της διεθνούς συνεργασίας και συνεννόησης - σε επίπεδο πνευματικό και πολιτικοκοινωνικό - και την εξάλειψη των εθνικιστικών προκαταλήψεων.

Στην αυστηρότερη μορφή του - ως δόγμα της μαρξιστικής ιδεολογίας το οποίο έχει ως στόχο τη διεθνή αλληλεγγύη που θα επιτευχθεί με την ένωση των λαών και την κατάργηση των συνόρων - θεωρεί όλους τους ανθρώπους συμπολίτες και επιζητεί την κατάργηση των ιδιαίτερων διαφορών μεταξύ των λαών. Στην ηπιότερη μορφή του δεν αποκλείει την αγάπη προς την πατρίδα και την προσήλωση στα εθνικά ιδεώδη και συμβάλλει στη διαφύλαξη της παγκόσμιας ειρήνης.

* Ασπιρίνες

Τους πρόσφατους σεισμούς σχολιάζει σήμερα ο Δημήτρης Δανίκας:
''Εβλεπα κρατική ΤV και έτριβα τα μάτια μου σαν ζαλισμένο γατί. Όλα στην εντέλεια προετοιμασμένα. Όλοι- γραμματείς, παρατρεχάμενοι και υπουργοί- στο μετερίζι της οδύνης της μετασεισμικής. Και φυσικά ο Πρωθυπουργός να δίνει εντολές και ο αυτοστιγμεί Παυλόπουλος χωρίς δεύτερη σκέψη να εκτελεί.

Ο Εγκέλαδος, η καλύτερη ευκαιρία για επικοινωνιακή δεξιοτεχνία. Τα 6,5 Ρίχτερ στην υπηρεσία της κυβερνητικής προπαγανδιστικής μηχανής. Με τον τηλεοπτικό φακό παρά πόδα, ετοιμοπόλεμοι να ωφεληθούν από κάθε θεομηνία. Το πάθημα του καλοκαιριού, μάθημα του νεοδημοκρατικού ψηφοθηρικού μηχανισμού.

Θα μου πείτε πως πράγματι αντέδρασαν ακαριαία και άπαντες βρέθηκαν περίλυποι στον τόπο της τραγωδίας. Θα σας πω ότι το στοιχειώδες είναι η πρόληψη. Που πάει να πει εντοπισμός των πλίνθινων και εύθραυστων κατασκευών και γενναία επιχορήγηση για την αναπαλαίωση ακατάλληλων οικοδομών. Πριν και όχι μετά τον σεισμό. Ασπιρίνη για τη θεομηνία, το επικοινωνιακό πάρτι για την τραγωδία!''

Πίσω στα Σχόλια - Γνώμες - Απόψεις