Παροικιακά νέα

Πέμπτη,
12 Ιουνίου,
2008

Αρ. Φύλλου 2858

 

Βιβλίο-ύμνος στην Ιθάκη

Την Κυριακή 29 Ιουνίου θα γίνει η επίσημη παρουσίαση του βιβλίου "The Sea of Many Returns", ("Η Θάλασσα των Πολλών Επιστροφών"), στο κτίριο της Φιλανθρωπικής Αδελφότητας Ιθακησίων στη Μελβούρνη.

Το βιβλίο του καταξιωμένου συγγραφέα Arnold Zable θα παρουσιάσει ο γνωστός, για την δράση του υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δικηγόρος Julian Burnside.
Ο Arnold Zable είναι παντρεμένος με την ομογενή Ντόρα Βαρβαρίγου.

Το τελευταίο του βιβλίο είναι ένα βιβλίο επιστροφών. Oι Οδυσσείς μέσα σ' αυτό είναι πάμπολλοι, άλλοι παίρνουν το καράβι της επιστροφής στην πραγματικότητα και άλλοι επιλέγουν τη μνήμη και τη νοσταλγία, για να ζήσουν την δική τους φανταστική επιστροφή.

Όλοι, όμως, επιστρέφουν και όλοι έχουν ένα κοινό σημείο επιστροφής, αλλά και αφετηρίας, όπως ακριβώς ο Οδυσσέας, την Ιθάκη και την θάλασσά της.

Δεν είναι το πρώτο του βιβλίο για την Ιθάκη και ο ίδιος εξηγεί:
"Η σχέση αγάπης μου με την Ελλάδα άρχισε πολύ νωρίς, από τα παιδικά μου χρόνια. Τότε που, μαζί με τα ελληνόπουλα του Carlton της Μελβούρνης, πήγαινα σχολείο.

Είμαστε όλοι μετανάστες, είχαμε τόσα κοινά με τους Ιταλούς, τους Έλληνες και τα άλλα παιδιά. Το 1973 πήγα στην Ελλάδα. Έμεινα στην Ελλάδα και δούλεψα εκεί σε ένα ναυπηγείο στην Γλυφάδα. Τότε ήταν η περίοδος της χούντας. Κυρίαρχο χαρακτηριστικό της πόλης, η σκοτεινιά της χούντας που σκέπαζε τους δρόμους της, το ένοιωθα. Φεύγω για λίγο καιρό και πάω στο Ισραήλ και μετά επιστρέφω όταν, πλέον, η χούντα είχε πέσει. Τότε κατάλαβα τη διαφορά. Σαν ένα μαύρο πέπλο να έχει σηκωθεί από την πόλη, μία λύτρωση, μία ανέκφραστη, αλλά τόσο παρούσα χαρά είχε τυλίξει τα πρόσωπα των Ελλήνων.

Όταν γνώρισα την Ντόρα (σύζυγός του σήμερα) δέθηκα με την Ελλάδα. Μετά άρχισε η στενή μου σχέση με την Ιθάκη, το 1987 μία επίσκεψη για λίγο. Το 1990, όμως, μείναμε εκεί για τρεις μήνες. Τρεις μήνες ζωής στο χωριό, όχι διακοπών. Άρχισα να κάνω αγροτικές δουλειές, να μαζεύω ελιές και πάντα μέναμε στο πατρικό. Φανταστικές στιγμές, γεμάτες αγάπη και βιώματα, γεμάτες πρόσωπα και γη. Πάμε συχνά στην Ελλάδα από τότε. Για να γράψεις ένα βιβλίο για έναν τόπο, πρέπει να τον ζήσεις, πρέπει να σε πονέσει ο τόπος, πρέπει να σε ματώσει και να σε χαϊδέψει, πρέπει να τον περπατήσεις. Εγώ την Ιθάκη την ζω.

Η ιστορία των κατοίκων της Ιθάκης, όμως, δεν είναι μόνο η ιστορία των Ελλήνων μεταναστών, δεν την είδα έτσι μόνο. Θέλω ο κάθε μετανάστης να βρει σ' αυτή κάτι που να τον εκφράζει" υπογραμμίζει.

Πίσω στα Παροικιακά νέα